Uşaqken geceler ulduzlara baxardım... Başımı semaya qaldırıb, heyecanla ulduzları sayardım; neçesinde sevgi vardı, neçesinden bele görünerdi sema, neçesinde denizler bu qeder gözel ve neçesinde sevgi mavi idi...
İller sonra senin gözlerinde gördüm ulduzları... Gözlerinde o uşaqlıq heyecanımı yaşadım yeniden. Mavi denizleri, mavi semanı, mavi sevgini gördüm... Belke de onun üçün sen gözlerini bağladığında sönür ulduzlarım...
Gözlerinden bir yol çekdim özüme, ulduzlara yapışaraq çatdım sevgiye... Sevgi mavi idi; gözlerinde sevgiye qarışdım... İndi belke de buna göre; gözlerini bağladığında yolumu itirirem...
Şeirler oxuyardım semaya baxaraq; nefesimden şüşe buğlanardı... Adım yazardım
o şeirli buğa, yanında bir boşluq buraxaraq... Sonra yanına elave olunacaq mavi sevgimi xeyal ederdim saatlarla... Bele olmalı, bele baxmalı, bele danışmalı...
İndilerde gözlerine baxaraq şeirler oxuyuram içimden, sen eşitmirsen...
Gözlerinin buğuna addımı yazıram, yanına da mavi sevgimi; yeni seni... Bağlasan gözlerini, buğu silinecek, adım silinecek gözlerinden, sevgi silinecek...
Bir şeir oxuyuram soyuq şüşeye söykenib; "Yoxluğun cehennemin o biri adıdır
Üşüyürem bağlama gözlerini" deye biten...
İndi gözlerini bağlasan; gözlerindeki ulduzlar sönecek...
İndi gözlerini bağlasan; ulduzlar çox üşüyecek...
Geden Gunlerimi Qaytarardilar,Gelen Gunlerimi Qurban Vererdim.ehhh ne gedir omurden,gunden gedir.Itirdiyimiz her bir anin qiymetini bilmeliyik.
Kaski butun oqlanlar bele ola
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç