Merhemetli, rehmli Allahın adı ile!

Şübhesiz Qiyamet günü qeyb meselelerindendir ki, bütün semavi dinler insanları o güne etiqad beslemeye ve iman getirmeye devet etmişdir. Qurani-Kerimde “Qiyamet” adlı surenin olması bu meseleye diqqetin göstericisidir. Mehz qiyamet gününe göre bizlerden yaxşı emeller ve dürüst etiqadlar istenilmişdir. Mütleq bir gün qiyametin qopacağı hamıya melum deyil. Hamıya melum olsaydı ona iman getirmeye bu qeder israrlanmazdı. Bu üzden bezi insanlar qiyamet üçün azuqe toplamaz, oranı düşünmez ve bele bir gün üçün hazırlıqlar etmezler. Sonda ise yalnız öz sehvlerini başa düşerek teessüflenerler. Yeni axiretde menevi iztirab keçirerler. lakin sonrakı peşmançılıq fayda vermez!

İnsanın iradesi ve ixtiyarı tamamile öz elindedir. Bele ki, iman getirmekde ve kafir olmaqda tamamile ixtiyar sahibidir. Yeni ki, insan iradesi onun iman getirmesinde yüz faiz rol oynayır. Insan öz irade ve arzusu ile iman getirer yaxud iman getirmekden boyun qaçırar. Lakin elmli olmaq, başa düşmek, anlamaq ve qavramaqda insan muxtar deyil. Bir “misal” çekmekle esas mözuya aydınlıq getirmek isterdim; – “Bir insana nesihet edirler ki, bu iki yoldan biri tehlükesiz o biri ise tehlükelidir. Tehlükeli yolun üstünde derin bir quyu var ki, o quyuya düşen oradan çıxa bilmez. O şexs öz isteyi ile tehlükesiz yolu seçmir. O biri yol ile gedir. Bir müddet getdikden sonra quyuya düşür. Quyuda, ona verilen nesihetlerin haqq olduğunu başa düşür, amma artıq çox gec olduğundan bu bilik onu quyudan xilas ede bilmir”. Tebii ki, bu sadece bir misaldır. Qurani-Kerim iman getirmeyenlere bele bir sehneni müşahide edeceklerini buyurur;
…يَعْلَمُونَ‏ أَنَ‏ اللَّهَ‏ هُوَ الْحَقُّ الْمُبين‏
“…Onlar Allahın (Allahın onlara verdiyi vedin) açıq-aşkar bir haqq olduğunu bilecekler!”[1] Qiyamet günü İnsanlar deyecekler: “Vay halımıza! Bizi yatdığımız yerden (qebir evinden) kim qaldırdı? “Bu, Rehmanın mexluqata buyurduğu veddir (qiyamet günüdür). Peyğemberler doğru deyirmiş!”[2] Peyğemberlerin

[1] 2 3 >>