buyurduqlarının haqq oluğunu bilecekler, amma bu elm onları xilas ede bilmeyecek. Çünki, qiyamet günü iman ve emel günü deyil, hesab günüdür. Haqqı görmek ve haqqı anlamaq heç bir problemi hell etmir. Haqqa “iman getirmek” lazımdır. Insanın qurtuluşu mehz Allah-Taalanın peyğemberler vasitesi ile beşer üçün izah etdiyi yaxşı emeller ve iman getirmekdedir. Insanlar qiyamet günü bütün bunları başa düşecek. Ona göre de dünyaya bir daha qayıtmaq arzusunda olacaqlar;
…فَارْجِعْنا نَعْمَلْ‏ صالِحاً إِنَّا مُوقِنُون‏
“(Ya Resulum!) Kaş günahları öz Rebbinin hüzurunda (günahlarından utanaraq) başlarını aşağı dikib: “Ey Rebbimiz! (Dünyada yalan hesab etdiyimiz qiyameti ve onun ezabını) gördük, (peyğemberlerin doğru dediklerini, haqq olduqlarını Senden) eşitdik. İndi bizi (dünyaya) qaytar ki, yaxşı iş görek. Biz (Senin vehdaniyyetine) tam yeqinlikle inandıq!” – deyende göreydin!”[3]
Bele bir meqamda çox arzusunda olduğu, lakin elde ede bilmediyi “imanın” üzüntüsünü çekecekler. Mehz bu üzden Qiyamet günü “Hesret günü” adlandırılıb.
وَ إِنَّهُ‏ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكافِرين‏
“Şübhesiz ki, bu (Quran) kafirler üçün bir peşmançılıqdır (ona inanmadıqlarına göre qiyamet günü böyük zerer çekecekler)”.[4]
…يا حَسْرَتى‏ عَلى‏ ما فَرَّطْتُ‏ في‏ جَنْبِ اللَّه‏…
“(Ele edin ki, sonradan) bir kes: “Allaha itaet baresinde etdiyim teqsirlere göre vay halıma! Heqiqeten, men (Allahın hökmlerine, Qurana, Peyğembere ve möminlere) istehza edirdim!” – demesin.”[5]
قَدْ خَسِرَ الَّذينَ كَذَّبُوا بِلِقاءِ اللَّهِ حَتَّى إِذا جاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قالُوا يا حَسْرَتَنا عَلى‏ ما فَرَّطْنا فيها وَ هُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزارَهُمْ عَلى‏ ظُهُورِهِمْ أَلا ساءَ ما يَزِرُون‏
“Allahın hüzurunda duracaqlarını inkar eden kimseler, heqiqeten, ziyana uğramışlar. Bele ki, saat (qiyamet vaxtı) qefleten başlarının üstünü aldığı zaman onlar günahlarını arxalarnda daşıyaraq deyecekler: “Dünyadakı teqsirlerimize göre vay halımıza!” Bir baxın, daşıdıqları şey (günah yükü) nece de pisdir!”[6]
وَ قالَ

<< 1 [2] 3 >>