عَلِيٌّ أَنَا عَبْدُ اللَّهِ وَأَخُو رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَنَا الصِّدِّيقُ الْأَكْبَرُ لَا يَقُولُهَا بَعْدِي إِلَّا كَذَّابٌ صَلَّيْتُ قَبْلَ النَّاسِ بِسَبْعِ سِنِينَ.
Tercüme: “Ebbad ibn Abdullah dedi: Eli (e) dedi: Men Allahın qulu, resulunun (s) qardaşıyam. Ve men “Es-Siddiq El-Ekber”em (böyük doğrucul). Yalançıdan başqa bunu menden sonra kimse dile getirmez. İnsanlardan yeddi il önce namaz qılmışam.”
(Menbe: İbn Macenin “Sünen”i, c. 1, seh. 44. Elece de başqa menbelerde bu revayete rast gelirik. Meselen: “el-Bidaye ven-Nihaye”, c. 3, seh. 36, Hakim Nişapurinin “Mustedrek” eseri, c. 3, seh. 12, Teberi tarixi, c. 2, seh. 56, İbn Esirin “el-Kamil” eseri, c. 2, seh. 57, Nesainin “Xesais” eseri, seh. 46, “Tezkiretul-Xevas (İbn Covzi) seh. 108.)
Ve İbn Macenin “Sünen” eserinin tehqiqatçısı (Busiri) elavelerinde yazır: “Bu sehih isnaddır (sened) ve revayet edenleri etimad edilesidir. Hakim (Nişapuri) de bunu revayet edib demişdir ki, şeyxeyne göre sehihdir.” (Ehli-sünne menbelerinde “Şeyxeynden” meqsed Buxari ve Müslimdir.)
Diger ehli-sünne menbesi İbn Quteybe özünün “Mearif” eserinde yazır: “عن معاذة بنت عبد الله العدوية سمعت علي بن أبي طالب على منبر البصرة وهو يقول أنا الصديق الأكبر آمنت قبل ان يؤمن أبو بكر وأسلمت قبل أن يسلم أبو بكر”
Tercüme: “Abdullah qızı Meazeden neql olunub ki, dedi: Besre minberinde Eli ibn Ebu Talibden (e) eşitdim ki, dedi: Men “Es-Siddiq El-Ekber”em, Ebu Bekrden evvel iman getirdim ve Ebubekrden evvel İslama daxil oldum.” (Tebii ki, İmam Eli (e) İslam dini zühur etmezden önce de tekallahlı idi. İmam (e) bildirmek isteyir ki, islam dini aşkar olan vaxtda da men Ebubekrden evvel İslama tabe oldum.)
(Menbe: “Mearif”, seh. 169, “Tehzibul-Kamal”, seh. c. 12, seh. 18, 19, “el-Bidaye ven-Nihaye”, c. 7 seh. 370.)

Siddiqler üç neferdir…
“الصديقون ثلاثة : حبيب النجار مؤمن آل ياسين ، وحزقيل مؤمن آل فرعون ، وعلي بن أبي طالب الثالث ، وهو أفضلهم”

Allah Resulunun (s) bele buyurduğu neql olunur: “Siddiqler üç

<< 1 [2] 3 4 >>