SUSQUNLUĞUM.
Afa. Q
Bölüm 1. Mükafat.
Size, bir daha dünyaya gelseniz eyni heyatı tekrar yaşayacağınızı deseler, qebul ederdiniz?
Telefonun sesine düşüncelerimden ayrılıb elimde ki, qehve fincanını masaya qoydum. Ekranda yazılan ad teeccüblenmeyime sebeb oldu.
-Beli Tural?
-Salam necesen?
-Şükür yaxşı olasan.
-Bu axşam "Genc xeyriyyeçi" mükafatını alacağını bilirem. İndiden tebrik etmek istedim. Axşam orda olmağı çox isterdim amma tecili Türkiyeye getmeliyem.
-Narahat olma, sene yaxşı yol. Tebrike göre çox sağol.
Telefonu söndürdükden sonra baxışlarımı bir nöqteye zilleyib, az evvel olanları derk etmeye çalışırdım. Tural mene zeng vurmazdı, daha doğrusu işden başqa bir mövzuda. O, menim evleneceyim oğlan idi. Bu menim ailemin seçimi idi çünki Tural tandıqları ailenin oğlu idi ona görede meni esla incitmeyeceyine inanırdılar. Bizim ne zaman evleneceyimiz hetta toyumuzun olacağı mekan bele indiden seçilmişdi. Men ailemin heç bir qerarına qarşı gelmirdim. Belkede bu çox sehv idi, bilmirem amma men susqunluğu seçirdim. Bilirem bir çoxlarını maraqlandıran bir sual var, niye susuram..... Buna cavab vermek çetindir, belke aileme qarşı çıxacaq qeder güclü deyilem, belke de yetiştirilme terzim ferqlidi. Uşaqlığımdan beynime yeridilen tek fikir var "ata anaya qarşı asilik edilmez". Eslinde bir şeyden emin idim, oda ailem her zaman menim üçün doğru olanı seçmeye çalışması. Menim bu qeder susqun olmağımın sebeblerinden biride mehz bu idi.
Atam Etibar Qurbanzade... Ölkenin qabaqcıl iş adamlarındandı. Hedefi daha yüksek ad san ve her yanda iş adamı Etibar Qurbanzade olaraq tanınmaqdı ki, bu yolda olduqca emin addımlarla irelileyirdi. Anam Türkan Qurbanzade... Onun ise daha mühüm prablemleri var, meselen bu cemiyyetin sonradan görme qadınları ile yarışmaq kimi, her kesin meslehet aldığı Türkan xanım olmaq kimi. Anamın fikrine göre bir çox şey pula bağlıdı. Bizim evin her bir eşyası xarici ölkeden olmalıdı, geyimlerimiz, taxdığımız ziynet eşyaları her kesin gözüne

[1] 2 3 ... 6 >>