tamamlayıb otağıma çıxdım. Bu bir ilk deyildi. Anam defelerce saçlarımı düzleşdirmeyimi istemişdi amma her defe etiraz edirdim eslinde bir tek buna etiraz ede bilirdim. Hazırlaşıb evden çıxdım ve maşına minib deniz kenarına geldim. Oturacağa eyleşib etrafa boylanarken el ele dolaşan cütlük diqqetimi çekdi. Bir birileri ile söhbet edir gülüb eylenirdiler, bezen ise oğlan qızın çiyninden tutub özüne sıxırdı. Bu menzere ile gözlerim dolmuşdu çünki men heç sevmedim, birini canından çox sevmek nece olur bilmirem. Eslinde sevilmek necedi onuda bilmirem. Düzdü sevgi etirafları çox olub amma qebul etmirdim çünki men sözlü sayılırdım. Tural pis oğlan deyildi, bir çox qızın xeyalını bezeyecek biri idi. Yaraşıqlı, savadlı, işgüzar amma o, deyildi. Düşünürsüz o, kimdi? Meni Esma olduğum üçün sevecek biri idi o... Elimden tutub uzaqlara aparacaq, sevib sevilmeyi öyredecek biri idi o... Qısacası menim qehremanım idi o... Menim etrafımda çox az insan var idi, refiqem ise demek olar yox idi çünki meni Esma olaraq seven insan az idi. Her kes Esma QURBANZADENİN yanında idi. Tural bele Etibar Qurbanzadenin qızı ile evlenirdi Esma ile yox. Bu çox acı idi, onun üçün sadece bir iş müqavilesi idim. Düzdü mende ona qarşı heç ne hiss etmirdim sadece Esma olaraq var olmaq isteyirdim. Yaşadığımız mühit biraz ferqli idi, burda her kesi maraqlandıran tek şey pul olduğuna göre ferqli idi. Burda oğlanlar sevib sevilmeyi düşünmezler, tek derdleri kimin maşını yeni modeldi, kimin pulu çoxdu ve kim neçe qızla yatıb. Bucür cemiyyetden men nece sevgi gözleyirdim ki...
Daha da düşünmeyib ayağa qalxaraq ağır addımlarla maşına eyleşdim ve moda evinin yolunu tutdum. Yol boyu düşünceler meni rahat buraxmırdı. Çox sıxılmışdım şeherden, yorulmuşdum. Getmek, uzaqlaşmaq isteyirdim amma hara gedeceyimi bilmirdim. Qısacası beynim tamam qarışmışdı.
Moda evine çatmışdım... Düşünceler içerisinde içeri daxil olub etrafı süzdüm. Ayan xanım zövqünü ortaya qoymuşdu yene. Mağaza sade olduğu qederde debdebeli idi. Bu

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>