sözün esl menasında heyatımı qurtarmışdı.
-Çox sağol ata... Getmek istediyim yeri axşam deyecem.
Yemek bitdikden sonra ayağa qalxıb sağollaşaraq şirkete doğru yol aldım. Telefon çaldığı zaman maşını sağa çekib cavabladım.
-Beli bacı?
-Esmaaa...
-Sen ağlayırsan? Ne olub?
-Kenanla dalaşdıq...
-Niye?
-Özüme yeni geyimler sifariş etmişdim, Kenan leğv etdirdi.
Semra danışarken maşından enib parka doğru addımlayaraq oturacağa oturdum.
-Esma bilirsen yaxınlarda Kenanın qohumunun toyu olacaq, orda geymek üçün alırdım.... Bahalı imiş, evdekilerden birini geyin dedi. Tesevvür edirsen mene... Semra Qurbanzadeye..
-Bacı sen Semra Qurbanzade deyilsen.
-Off Esma sende qaynanam kimi başlama.
-Sizin ailede tek ağlı başında insan qaynanandı deyesen.
-Esmaaa.
-Yaxşı yaxşı netice ne oldu?
Bezgin halda dillendim.
-Evdekilerden birini geyecem.
-Bes mene zeng vurmaqda meqsedin ne idi?
-Off Esma... Sen bizim derdlerimizle maraqlanma heç.
-Derdmi?
Bacım sualımı cavablamadan telefonu söndürdü. Baxışlarımı telefonda sabitleyib xefifce gülümsedim. Bu qız neyi derd adlandırırdı? Heçmi etrafına baxmır, başqalarını görmürdü? Özüne bir taxt qurub otrub ve ordan baxanda heç kimi görmürdü. Teessüfle başımı yellerken yanıma oturan balaca qız uşağı gördüm. Üzerinde köhnelib cırılmış jaket şalvar, ayağında ise ucu deşilmiş ayaqqabı vardı. Üzü ve elleri çirk içinde olan bu balaca qızcığaz parlaq gözlerini üzüme zilleyib gülümsedi. Onun benizindeki şirinlik ve gülümserken yanağında yaranan qemzeler menimde gülümseme sebeb oldu.
-Bele gözel qız, herkes öznü düşünür.... Senin adın nedir?
-Qemze.
-Ne gözel adın var tam özüne yaraşan addı Qemze, mende Esma... Acsan?
Utanaraq başını yellediyinde ayağa qalxıb elinden tutdum.
-O zaman gedek.
Maşına yaxınlaşıb Qemzeyi oturdub kemerini bağladım ve sükana keçib maşını işe saldım.
-Başqa bacı qardaşın var Qemze?
-Bir qaqaşım var amma balacadı.
-Bes ata anan?
-Anam qaqaşıma baxır, atam evde deyil. Anam deyir o, uzağa gedib amma bizi

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>