görür.
Çox pis olmuşdum hetta gözümden bir damla yaş yanağım boyu yuvarlanmışdı. Restoranlardan birinin önünde maşını saxlayıb içeri daxil olduq. Masalardan birine eyleşib yemek sifariş etdikden sonra etrafı süzdüm. Seherin erken saatları olduğu üçün müşteri az idi. Oturduğumuz masa qapıya yaxın olduğu üçün girib çıxanları rahatca görmek olurdu. Biraz sonra içeri el ele daxil olan cütlüyü görüb başımı qaldırdım ve Tural ile göz göze geldim. Meni gördüyünde tedirgin olub elini qızın elinden çekmesi mene gülmeli gelirdi. Masaya yaxınlaşıb dillendi.
-Salam Esma.
Onun dilinden öz adımı eşitmek ürpermeyime sebeb olurdu.
-Salam.
-Men... Men seher geldim. Bu qrup yoldaşım Leylidi... Çoxdan görüşmürdük.
-Tural...
Veziyyeti açıqlamağa çalışması meni yorurdu sanki mene çox maraqlı idi.
-Gördüyün kimi qonağım var. İcaze versen onunla maraqlanmaq isteyirem.
Gülümseyib gözlerimi üzüne zilledim. Tural elave söz demeyib masaya keçdi. Yemek boyu baxışlarını üzerimde hiss etsemde dönüb baxmırdım, onun kimle ne etdiyi meni maraqlandırmırdı. Varlığı ile yoxluğu eyni idi menim üçün.
-Gözelim doydun?
Qemze başını yellemekle yetinmişdi. Onun utancaq ve mehriban davranışları insanın üzünde gülümseme yaradırdı. Restorandan çıxıb maşını işe salaraq yaxınlıqdakı mağazada saxladım. Qemzenin şirinliyi ona yardım etme isteyi doğururdu içimde. Bir neçe dest geyim aldıqdan sonra mağazadan ayrılıb tekrar parka geldik.
-Qemze bunlar senindi... Bax bunu mütleq anana ver.
İçinde bir miqdar pul ve telefon nömreleri olan zerfi uzadıb davam etdim.
-İçinde iş yerimin telefonu var. Anana de bu gün mütleq bizimle elaqe saxlasın.
-Yaxşı.
Qemzeyi öpdükden sonra tekrar maşına eyleşib şirkete doğru yol aldım. İşe gecikmek heç adetim deyildi amma bu gün bir istisna yaşayırdım çünki günorta olmuşdu. İçeri daxil olub otağıma teref addımladım.
-Esma xanım tebrik edirem.
Katibem Günay ayağa qalxıb gülümsedi.
-Sağol Günay... Günay bir xanım zeng vurmalıdı. Qemzenin anası, eger men burda
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç