başımı ellerim arasına alaraq düşüncelere daldım. 1 ay tek başıma olacaqdım ve ümid edirdim bu 1 ay mene müsbet tesir gösterecek. Nedense bundan sonrasını heç düşünmürdüm eslinde düşünmek istemirdim... Başımı qaldırıb evin içinde gözlerimi gezdirdim. Etraf toz içindeydi, eger burada yaşayacaqdımsa buranı yaşanılır hala getirmeli idim.
-İş başına Esma.
Sözle özümü ruhlandırmağa çalışmağım yetmirdi. Evdeki radionu açıb eylenceli musiqilere kökledikden sonra işe başladım. Evde bir yataq otağı, salon ve metbexden istifade edecekdim ona göre diger otaqların qapılarını bağlayıb üstümü deyişerek temizliye başladım... Neçe saat ötdüyünden xebersiz işlerimi yekunlaşdırmağa çalışırdım. Artıq axşam olurdu ve men temizliyi bitirmişdim, tebii olaraq mende bitmişdim çünki heç alışmamışdım. Yorğunluqdan adımı bele unutmuşdum amma deymişdi, her yan ter temiz olmuşdu. Bitgin bir halda divana serildim. Yorğunluq yavaş yavaş bedenimi terk etdikce, medem aclıq siqnallarını beynime ötürürdü. Axı men heç bazarlıqda etmemişdim ne yeyecekdim? Bunu heç düşünmemişdim. Ayağa qalxıb eyvana çıxdım. Güneş batmağa hazırlaşırdı. Aman Allahım men cennetde idim deyesen bura inanılmaz derecede gözel idi. Batan güneşin qızılı şüaları, yaşıl ağaclar her yan rengareng idi. Biranda yan evde gördüyüm qaraltı ile bedenimi bir ürperti sardı. Yavaş addımlarla pilleleri enib yan eve doğru addımladım. Ne etmek istediyimin ferqinde olmadan yerdeki çubuğu elime alıb eve yaxınlaşdım. Pilleri qalxıb evin qapısı önünde dayandım.
-Ki... Kim var or... Orda.
Kekeleyerek sözümü deyib divara yasladım. O qeder qorxurdum ki, berk berk elimdeki çubuğu sıxırdım. Qapının açıldığını gördüm ve gözlerimi yumub qışıqıraraq çubuğu var gücümle endirdim. Çubuğun boşa getdiyini hiss edib gözlerimi açdım. İreli addımladığım zaman qapıda dayanıb irilenmiş gözlerini mene zilleyen genc oğlanı görüb yerimde donub qaldım. Qorxudan tir tir essemde, gücle dillenib cümlemi sıraladım.
-Pol... Polis çağıracam indi. Ger... Geri çekil ve

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>