danışdım. Kimsen?
-Esma Qurbanzade. 24 yaşım var, atamın şirketinde çalışıram... Bu qeder.
-Mene verdiyin sualları indi özün cavabla. Bacı qardaşın?
-Bir bacım var ailelidi, qardaşım ise mekteblidi.
-Yaxşı bes niye bura?
-Qaldığım ev bir tanışın evidi sadece yorulmuşdum ve herkesden uzaqda dincelmeye ehtiyacım var idi. Sağolsun o, da buranı meslehet gördü.
-Bes bayaq niye ağlayırdın?
Nelerise gizletmeyin menasız olduğunu görüb gözlerimi Mahire zilledim.
-Meni istemediyim biri ile evlendirirler.
Mahir biranlıq tutulsada özünü ele alıb dillendi.
-Xeberin var 21-ci esrdi?
-Bilmirdim sağol.
-Bayaq özün dedin 24 yaşım var, uşaq deyilsen ki?
-Ailemin sözüne qarşı gele bilmirem.
-Bu qarşı gelmek deyil özünü mecburiyyetden qurtarmaqdı.
-Belkede... Amma valideyinlerime qarşı gelmeye gücüm çatmır.
Mahir bir qeder susduqdan sonra mene baxıb dillendi.
-Nedense dilin bir tek menim yanımda açılır.
-Deyesen ele olur.
Xefifce gülümseyerek başımı yana çevirdim. İkimizde susur, danışmırdıq... İkimizinde fikirlerimiz yaşadıqlarımızda idi. Bir müddet davam eden sessizliyi pozub dillendim.
-Görürsen sakit sakit söhbet ede bilirmişik.
-Sen biraz davakar qızsan ona göre dalaşırıq.
Mahirin sözleri meni cin atına mindirmişdi.
-Kim? Men?
-He sen. Meni harda görsen mütleq bir dava salmalısan.
-Sensen davakar, men heçne elemirem.
-He men öz özüme dalaşıram, deliyem axı...
-Bax bu düzdü hemde kendin delisi.
Qeh qehelerimiz meşeye yayılmışdı. İlk defe idi ki, bu qeder gülürdüm, özümü sıxmada ve ürekden gülürdüm. Göy gürültusu ile her ikimiz susub bir birimize baxdıq.
-Yağış yağacaq qalx eve gedirik.
-Yaz yağışıdı ne olacaq ki?
-Qalx ayağa Esma xestelenib başıma qalacaqsan. Qonşu olduğumuza göre sene baxmağa mecbur olacam.
-Senin eline qalsam böyük ehtimal ölecem. Düzdü?
-Eynen Esma xanım.
Elave söz demeden ayağa qalxıb eve doğru addımlamağa başladıq. Eve çatdığımızda artıq yağmur başlamışdı.
-Belke bir qehve içek?
Mahir evine teref gederken arxasından

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>