SUSQUNLUĞUM.
Afa. Q
Bölüm 7. EsMahir.
Toy evinden ayrılıb eve geldiyimde hava artıq yavaş yavaş qaralırdı. Üstümü deyişdikden sonra qehve hazırlayıb eyvana çıxdım ve bu gün olanları analiz etmeye başladım. Mahirin reqsi, göz göze geldiyimiz anlar, yanındakı heyecanım bir saniye bele gözümün önünden getmir, üzümde gülümseme yaradırdı. Qebul etmeli idim ki, Mahir bir çox qızın xeyalını bezeyecek xarizmaya sahib oğlan idi. Hündür boyu, ezeleli beden quruluşu ve yaraşıqlı siması ile filmlerin başrollarından heç de ferqlenmirdi. Onun yanında olarken özümü olduqca güvenli ve hüzurlu hiss edirdim. Mahirin getdikce gözümde doğmalaşması meni qorxudurdu. Bu hisslerime ne ad vereceyimi heç bilmirdim. Ondan xoşum gelirdi bu danılmaz fakt idi amma bundan artığına, onun xeyallarımdakı qehremana çevrilmesine izin vere bilmezdim çünki men burda müveqqeti qonaq idim. Qısa zaman sonra geri, öz monoton heyatıma qayıdacaqdım. Düşüncesi bele canımı yandırmağa yetirdi, hele yaşamaq vardı. Beynim o qeder qarışmışdı ki, ne edeceyimi heç bilmirdim.
Bunları düşünerken pillekanın aşağısında gülümseyen Mahiri gördüm.
-Axşamın xeyir Esma gele bilerem?
-Axşamın xeyir. Elbette.
Mahir eyvana qalxarken men içeri keçib onun üçün qehve hazırladım.
-Mahir.
O, qehvesini yudumlarken men günlerdir beynimi meşğul eden sualı vermek üçün cesaretimi toplayıb dillendim.
-Bir söz deyecem esebleşme.
-Buyur de onsuz da men sene esebleşe bilmirem.
-Niye?
-Heç... Ele bele... Sen söz deyirdin axı.
-Bacını axtarmağı düşünürsen?
Mahir bir qeder fikre getdikden sonra dillendi.
-Düşünmürdüm amma keçen gün senin dediklerinden sonra düşünmeye başladım. Sen haqlı idin belke, doğurdan da onun mene çox ehtyacı var ve yolumu gözleyir- gözlerini üzüme zilleyib davam etdi -qısacası fikrlerimi qarışdırdın qıvırcıq.
Mahir baxışlarını üzümde gezdirdikce biraz evvel özüme verdiyim sözü tutmağım mümkünsüz hala gelirdi. Baxışlarımı başqa yöne çevirdim.
-Buna çox sevindim.
Araya çöken sessizliyi Mahir

[1] 2 3 ... 6 >>