gücle eşidirdim. Mahir bir anda ayağa qalxıb cibinde ki, bıçağı çıxararaq ağacın gövdesine nese yazmağa başladı.
-Ne edirsen?
-Gözle.
Onu izlerken çoxdan xeyal alemine dalmışdım. Zaten xeyal qurmaq insana mexsus deyildimi? Mesum xeyallardan kime ne zerer gele bilerdi ki?
-Hazırdır... Gel bax.
Mahirin sesine xeyallarımdan ayrılıb ayağa qalxdım. Yaxınlaşdığımda gördüklerim onsuzda qarışıq olan fikirlerimi daha da qarışdırmışdı amma bir o qeder de meni heyecanlandırmışdı. Ağacın gövdesine adlarımızı birleşdirerek seliqeli bir şekilde yazmışdı... EsMahir... Necede gözel seslenirdi adlarımız yan yana. Qeyri ixtiyari göz yaşlarım yanağım boyu süzülmeye başladı.
-Çox gözel olub.
Mahire teref döndüyümde elini uzadıb barmaqlarını yanağıma toxunduraraq göz yaşlarımı sildi.
-Ağlayanda çirkin olduğunu demişem?
Gülümseyerek başımı razılıq menasında yelledim.
-Esma.... Evlenme.
Eşitdiyim söz dayanmadan qulaqlarımda eks seda verirsede men sadece boş boş baxırdım. Onun qara gözleri üzümde gezdikce nefesim kesilir ne deyeceyimi unudurdum.
-Evlenme.
Tekrar eyni sözü demekle meni daha da heyecanlandırdığının ferqinde deyildi. Bu heqiqet idi? Mahir evlenmeyimi istemirdi?
-Ni... Niye?
Sesim titresede sualımı unvanlamağı bacarmışdım.
-Çünki....
Telefonun çalması ile onun sözü yarım qalmışdı. Bu bir kabus olmalıdı... Mahir telefonu açıb bir iki addım geriledi. Men ise yerde oturub baxışlarımı yazıya sabitledim ve derin derin nefes alıb vererek özümü ele almağa çalışdım. Mahir danışığını yekunlaşdırıb yanıma oturdu.
-İnsanın heyatda en çox neye ehtyacı olur?
Gözlerimi yazıdan ayırmadan dillendim.
-Onu her zaman başa düşüb, terk etmeyecek birine.
Aldığım cavab meni tetmin etmişdi deyesen.
-Bes sence sevgimi, eşqmi?
-Eşq zamanla tükene bilir amma sevgi zamanla daha da güclenir. Menim fikrimce bu beledir.... Başqa sualınız varmı Esma xanım?
Baxışlarımı yazıdan ayırıb Mahire zilledim.
-Sence qarpız meyvedir yoxsa terevez?
Verdiyim axmaqca sualdan sonra qeh

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>