andan etibaren darıxmağa başlamışdım.
Anam qolumdan tutaraq meni divana otuzdurdu.
-Esma, düzünü de yolda qezamı etdin? Bu ne haldı? Ne baş verir?
Anamı tedirgin etdiyimi anlayıb telesik elimin tersi ile yanaqlarımı quruladım.
-Heç ne olmayıb sadece senin üçün darıxmışdım. Birden görende sinirlerim boşaldı.
-Düzünü deyirsen? Nese gizletmirsenki?
-Yox anacan, düz deyirem.
-Yaxşı quzum, qalx otağına üstünü deyiş duş al.
Anamı öpüb otağıma qalxdım ve ilk işim telefona sarıldım.
-Mahir.
-Aycan sevgilim.
-Neynirsen?
-Rayondayam. Burdakı işlerimi yekunlaşdırmağa çalışıram ki, qıvırcığıma tez qovuşum.
-Yaxşı fikirdir.
-Sen menim ne vaxtsa sehv fikrimi görmüsen?
-Özünden razı.
-Mende Mahir.
-Seni sevirem.
-Mende seni sevirem.
İki qollarımı yana açıb yatağa serildim. Özümü göylerde, buludların üzerinde hiss edirdim. İlk defe yaşadığım duyğularla içim içime sığmırdı. Bir müddet ele durduqdan sonra qalxıb hamama keçdim. İlıq su bedenime deydikce bütün yol yorğunluğum axıb gedirdi. Duş aldıqdan sonra otağıma keçib eynimi geyinerek, görüntümü sade makyajla tamamladım. Bu zaman telefona gelen zengle "Mahir" deyib heyecanla elime aldım. Feqet Tural yazısını görmeyimle az önceki heyecanım üzümde dondu.
-Ne var?
Bezgin halda cavabladım.
-Eşitdim gelmisen, dedim bir xoş geldin deyim.
-Sağol.
-Esma, toyun vaxtını teyin etmeliyik.
-Men sene hansı dilde başa salım? Toy olmayacaq. Men seninle evlenmeyecem bunu boş beynine yaz.
-Esma, senin dilin çox uzanıb deyesen.
-Bax Tural seni sakit dil ile başa salıram. Men seninle evlenmek istemirem.
-Bilirsen mene ne maraqlıdı?
-Ne?
-Atanın qarşısında da bu cür danışa bileceksenmi. Sen ki, ailenin qorxaq, susqun qızısan.
Onun sırtıq gülüşünü daha da eşitmemek üçün telefonu söndürüb yatağa çökdüm. Başımı ellerim arasına alıb özümü sakitleşdirmeye çalışırdım. Haqlı idi... Men qorxağın biriyem. Her zaman her qerar qarşısında susduğumu Tural yaxşı bilirdi ona görede indi meni zeif nöqtemden vurmağa
Bunları bele hardan yazırsan
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç