ailemi alan külekler şeherindeyem. Bakı çox deyişib çox gözelleşib amma yene menim içimde bir qorxu var. Sanki bu şeher menden yene nese alacaq.
-O zaman sevdiklerine daha berk sarıl.
Mahir çiynimden tutub meni özüne sıxdı. Restorana çatdığımızda taksiden enib içeri daxil olduq. Masalardan birine eyleşib sifarişlerimizi verdikden sonra söhbetimize davam etdik.
-Ev işini ne edeceksen? Harda qalacaqsan?
-Gözelim sen özünü niye yorursan bunlara göre?
-Bilmek isteyirem.
-Men buraya gelmeye qerar verdiyim günden hell etmeye çalışıram. Burda dostlarım çoxdu, sağolsunlar köhne eve alıcı ve tam menim isteyime uyğun ev tapıblar. Qısa zaman içerisinde her şey qaydasında olacaq.
-Sevindim... Bes bacın?
-Deqiq ünvanını hele bilmirem.
-Öyreneceksen?
-Elbette... İndi sen de görüm evlilik meselesini hell etdinmi?
-Yox ailem xarice getdi danışa bilmedim. Qayıtdıqlarında danışacam.
-Esma men senin adını başqa birinin adının yanında anılmasını istemirem. En qısa zamanda bu işi hell etmeye çalış, men qarışsam heç yaxşı şeyler olmayacaq.
-Bilirem. Atam gelen kimi danışacam.
Sifarişlerimiz geldikden sonra yemeye başladıq. Kentde yaşadığmız günlerden danışıb gülürdük. Bir anlıq sanki Turalın uzaqdan bize tuşlanan sert baxışını gördüm. Etrafa boylansamda heç kimi görmeyib, bunun bir növ göz yanılması olduğunu düşündüm. Yemekler bitdikden sonra bir qeder parkda gezdik. Daha sonra Mahir meni eve ötürüb getdi.
Belece 3 gün keçmişdi... Her axşam iş çıxışı Mahirle görüşüb gezir eylenirdik. Bir birimiz haqda her gün yeni şeyler öyrenir, daha yaxından tanımağa çalışırdıq. Bu günler erzinde Mahir köhne evini satıb evezin yeni ev ve bir maşın almışdı. Axşamdan danışıb yeni evin eşyalarını almaq üçün beraber getmeyi planlamışdıq. Mene göre bu çox heyecanlı idi çünki Mahirin evinin her küncünde menim izlerim olacaqdı. Seher oyanıb şirkete zeng vuraraq tapşırıqlarımı verdikden sonra hazırlaşıb evden çıxdım. Görüşeceyimiz alış veriş merkezine çatdığımda Mahir çoxdan gelmiş ve

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>