gözlemeye başlamışdı.
-Tenbelliyinden heç el çekme.
Yerimde dayanıb baxışlarımı yere dikdim.
-Esma, bağışla.
Mahir yaxınlaşıb elimden tutmağa çalışsa da elimi geri çekib başımı yana çevirdim.
-Esma, gözelim bağışla.
İncimemişdim... Sadece Mahirin bu veziyyetde ne edeceyini görmek isteyirdim. Menim sessiz dayandığımı görüb çenemden tutaraq başımı xefifce özüne teref çevirdi. Bir qolunu belime dolayaraq meni daha da özüne teref çekib dodaqlarıma zerif öpüş qondurdu. Bu ilk ağlımı başımdan almağa yetmişdi. Mahir ile yaşadığım her hadise yaddaşımın esla silinmeyecek küncüne hekk olunurdu. Bu ilk öpüşde onlardan biri idi. Mahir alınını alınıma dayayıb asta sesle soruşdu.
-Bağışladın?
-Küsmemişdim ki.
-Ay seni şeytan.
Her ikimiz gülümseyerek alış veriş merkezine daxil olub eşyaları seçmeye başladıq. Seçdiklerimizin bir gün sonra eve gönderilmesini bildirdikden sonra yemek üçün restoranlardan birine üz tutduq. İçeri daxil olub masalardan birine eyleşerek sifarişlerimizi verdik.
-Ne yorucu işlermiş. Heç bele düşünmemişdim.
-Menim qıvırcığım çox yoruldu deyesen?
Başımı razılıq menasında yelleyib dillendim.
-Eslinde her zaman deyirdim kaş anam eşyaları deyişdiyi zamanlarda bizimde fikrimizi soruşasa ancaq bu gün onun bu işi bizim öhdemize buraxmadığı üçün sevinirem.
-Onda sen indiden enerji topla, evlendiyimizde evimizin her işi senin öhdende olacaq.
İlk defe Mahir evlilik haqda cümle qurmuşdu ve bu menim ağzımın qulaqlarıma çatmasına sebeb olurdu. Sifarişlerin gelmesi ile özümü ele alıb yemeye döndüm. Doyduqdan sonra qalxıb restorandan ayrılaraq maşına yaxınlaşdıq.
-Esma, menim bir neçe işim var. İsteyirsen sen yorulma seni eve ötürüm?
-Men seninle qalmaq isteyirem.
Qemgin ifademe Mahirin dayana bilmeyeceyini bilirdim. Yaxınlaşıb meni bağrına basdı. Rahat olduğum tek yerden meni Mahirin telefonunun sesi ayırdı. İlk defe texnalogianın varlığına nifret edirdim.
-Beli.
-....
-Ünvanı gönderin zehmet olmasa.
-....
-Aydındı sağolun.
Mahir gözlerini üzüme

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>