zilledi. Baxışlarındakı qeribe ifade meni qorxudurdu.
-Mahir ne olub?
-Bacımın ünvanı.
O, heybetli güclü görünen adam bir anlıq sanki susqunlaşıb bulud kimi doldu. Bir elimle elini tutub diger elimi yanağına toxundurdum.
-Mahir, canım yaxşısan?
-Onu görmeliyem.
-Elbette canım.
-Meni tek qoyma.
-Yaxşı canım... İsteyirsen maşını men idare edim?
Mahir başını razılıq menasında yelleyib maşına mindi. Men ise sükana keçib maşını işe saldım. Mahirin heyecanı her halından sezilirdi. Pencerden çöle baxaraq özünü sakitleşdirmeye çalışırdı.
-Canım, bacının adı nedi?
Mahir mene baxıb gülümsedi.
-Mahire.
Qeyd olunan ünvana çatıb qapının önünde dayandıq. Mahirin heyecandan elleri titreyirdi. İlk defe idi onu bu qeder meyus halda görürdüm ve bu meni çox üzürdü. Daha evvel gelmediyi üçün yaşadığı peşmanlıq açıqca sezilirdi.
-Yaxşısan?
Mahir çiynini çekib qapının zengini basdı. Qapı arxasında ayaq seslerini eşitdildiyinde onun elimi sıxması, gözlerimi üzüne sabitlemeyime sebeb oldu. Mahir o qeder gergin idi ki, üzünde heç bir ezele terpenmirdi. Qapı açıldığı an her ikimiz baxışlarımızı qapıda duran xanıma yöneltdik. Budur... Mahirin bir kopyası yeni Mahire xanım qarşımızda dayanmışdı. Nece de benzeyirdiler, sanki bir almanın iki yarısı idiler.
-Buyurun?
Mahire xanımın sual dolu baxışları qarşısında biz sessiz dayanmışdıq. Başqa anadan olan bacı qardaş arasındakı bu benzerlik meni çaşdırmışdı.
-Kimsiniz?
Mahire xanım çaşğın bir ifade ile gözlerini Mahirden çekmeden növbeti sualını ünvanladı.
-Men.... Ma.... Mahir.... Mahir Muradov.
Özünü o qeder çetinlikle ifade etmişdi ki... Göz yaşları Mahire xanımın yanaqları boyunca süzülerken o, başını yana eydi.
-5 ildi seni gözleyirem.... Niye gelmirdin?
Mahir donmuş kimi baxırdı. Ne bir söz, ne de bir reaksia sadece baxırdı. Mahire xanım qollarını Mahirin boynuna doladı. Ancaq Mahir yene terpenmirdi. Elimi tutan elini yavaşca qaldırıb Mahire xanım küreyine qoydum ve mene zillenen susqun gözlerindeki damlanı silib

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>