SUSQUNLUĞUM.
Afa. Q
Bölüm 12. Susmuram.
Günorta saatları olardı anam zeng vurub çatdıqlarını dediyinde. Axşamdan bura bir saniye bele keçmeyen baş ağrısı, içdiyim ağrı kesicilerin tesiri ile biraz azalmışdı. Ruhdan ferqlenmirdim, son derece ezgin ve bitgin bir halda ayağa qalxıb otağı terk etdim.
-Günay men eve gedirem. Görüşmeleri leğv et.
-Baş üste... Siz yaxşısız? Solğun görünürsüz.
-Yaxşıyam.
Günayın qayğıkeşliyi qarşısında üzüme gülümseme yerleşdirib şirketden ayrıldım. Mahirle danışdığım zaman sesimi gümrahlaşdırmağa çalışırdım, istemirdim menim zeif xarakterime göre fikir çeksin. Eve çatdığım zaman anam meni gözleyirdi.
-Ana dayım necedi?
-Çox şükür yaxşıdı qızım, onsuz hergün danışırdın daha da yaxşı olacaq inşAllah... Esma, axşam Turalın ailesi gelecek. Metbexe ve temizliye nezaret et qızım. Çox yorğunam biraz dincelim.
-Ana men... Men danışmaq isteyirem.
-Qızım inan heç halım yoxdu... Sonra.
-Çox vacibdi.
-Esma, xaiş edirem sonra.
Anam meni dinlemeden arxasını dönüb otağına teref addımladı. Mene ise sadece arxasından baxmaq qalmışdı. Yox ne olur olsun danışmalı idim. Çetinlikle de olsa yerimden terpenib iti addımlarla anamın arxasınca getdim. Otağa yaxınlaşıb aralı olan qapıdan anamın elece de atamın yuxuya daldıqlarını görüb salona geri döndüm. Leng addımlara divana yaxınlaşıb başımı ellerim ile sıxaraq aşağı oturdum. Xadimelerin axşam üçün hazırlıqları, otaqda ora bura gezinmeleri menim eseblerime toxunurdu. Ele ordaca uzanıb gözlerimi berk berk sıxaraq özümü yuxunun qollarına teslim etdim.
-Esma, Esma, qızım...
Neçe saat yatdığımdan xebersiz anamın meni seslemesi ile göz qapaqlarımı araladım. Hava tamam qaralmışdı.
-Niye burda yatmısan? Qalx otağına üst başını düzelt birazdan gelecekler... Bilmirem niye bu qeder telesirler ele bil qaçhaqaçdı.
Anamın dodaqucu deyinmelerine fikir vermeden otağıma qalxıb birbaşa hamama keçdim. Üzüme çırpdığım soyuq su ayıldırdı meni. Üstümü deyişdikden sonra yatağa oturub telefonu elime aldım. Mahirden

[1] 2 3 ... 6 >>