qonaq otağına doğru ireliledik. Masada oturan Turala fikir vermeden valideyinleri ile görüşüb anamın yanında eyleşdim.
-Esma, canım tetilin nece keçdi?
-Sağolun, yaxşı keçdi.
Turalın anasının verdiyi sualı başımı qaldırmadan cavabladım. Mahirin xeyalını gözlerimin önüne getirerk bedenimi esir alan qorxunu def etmeye çalışırdım.
-Esma, Tural ve ailesi toyun vaxtını teyin etmek üçün burdadırlar. Sen ne düşünürsen?
Atamın zehimli sesinden sonra baxışlarımı evdekilerin üzünde gezdirmeye başladım. Her kes menim cavabımı gözleyirdi, daha doğrusu eşitmeye alışqın olduqları "ata siz nece meslehet bilirsizse ele olsun" sözlerini söyleyeceyimden emin bir şekilde baxırdılar. Baxışlarımı Turala çevirdiyimde üzünde sırtıq bir gülümseme ile özünden razı baxışları mende ikrah hissi yaradırdı. Başımı çevirib Semraya baxdığımda ise onun gözlerini qırparaq meni cesaretlendirmeye çalışdığını gördüm.
-Esma.
Atamın seslemesi ile dillenmeli olduğmu anladım ve dilim ile qurumuş dodaqlarımı yaşlayıb:
-Men evlenmek istemirem. -Baxışlarımı atama yönelderek sesim titremeden qeti fikrimi söyledim. Atam keskin ve iti baxışlarını üzümde gezdirerek:
-Ne dedin?-deye sualını ünvanladı.
Ayağa qalxıb atama teref addımladım.
-Men evlenmek istemirem.
Atam da ayağa qalxıb qarşımda dayanaraq çiyinlerimden tutdu.
-Esma, sen... Sen ne danışdığını bilirsen?
-Men başqasını sevirem ata, evlenmek istemirem.
-Etibar!!!
Turalın atası Osman beyin yüksek sesle çığırması ile atam tutduğu çiyinlerimi sıxaraq dişlerini qıcadı.
-Sen... Sen neler danışırsan bele?
-Men evlenmeyecem, başqasını sevirem... Men evlenmeyecem, başqasını sevirem.
Dayanmadan eyni cümleni tekrar edirdim eynen danışmağı teze öyrenen körpeler kimi.
-Evlenmeyecem. Başqasını sevirem. Evlenmeyecem.
Yanağımda hiss etdiyim istilik ile susmuş, elimi yanağıma tutmuşdum. Atamın vurduğu sille yanaqlarımı yandırıb gözlerimden yaşların süzülmesine sebeb oldu. Ancaq men bütün bunlara baxmayaraq dayanmadan sözlerimi tekrar

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>