pıçıldaması ona daha da qısılmağıma sebeb olurdu...
Hava aydınlanmağa başlasa da biz helede bir birimize yaslanıb denize baxırdıq.
-Gözelim, bax seher açılır. Seni eve aparım, yoxluğun bilinmeden.
Başımla razılıq bildirdikden sonra maşına eyleşdim. Mahir maşını işe salıb bir eliyle elimi berk sıxır diger eli ile ise sükanı idare edirdi. Yol boyu o, gözlerini yola men ise ona zillemişdik. İçimde qeribe bir qorxu baş qaldırmışdı sanki nese baş verecekdi.
-Baxmaqdan doymadın?
Mahirin gözlerini yoldan ayırmadan ve gülümseyen ses ile verdiyi sual meni fikirlerimden ayrmışdı.
-Seni sevirem.
Heç ne demeden maşını sağa çekib saxladı. Baxışlarını men yöneldib üzümü elleri arasına alaraq şirin tebessümünü üzüne yerleşdirdi.
-Bilirem qorxursan amma narahat olma her şey düzelecek.
Sözünü bitirib narahatlıqdan qurumuş dodaqlarımı öz dodaqları arasına aldı. Mahirin dilinden eşitdiyim her kelime ona olan güvenimi qat qat artırırdı. Heç şübhem yox idi, onun menim xeyallarımdakı qehreman olduğuna dair.
Eve çatdığımızda maşından enmeden üzümü Mahire tutdum.
-Ehtiyatlı ol xahiş edirem.
-Baş üste qıvırcığım.
Men eve daxil olarken Mahir qaza basıb ordan uzaqlaşdı. Birbaşa otağıma qalxıb dua etmekden başqa çarem qalmamışdı. Hava artıq tamam aydınlandığında otağımın qapısı yavaşca aralandı. Semra otağa daxil olub qısıq sesle dillendi.
-Yatmadığını bilirem, biraz söhbet edek?
Razılıq olaraq başımı yelledikden sonra Semra yaxınlaşıb yatağın küncünde oturdu.
-Anam necedi?
-Yaxşıdı... Yatır... Sen haradan gelirdin?
Ne qeder ytansamda Mahirin geldiyini demişdim. Artıq nelerise gizletmeyin menasız olduğunu bilirdim çünki ele gizletdiklerimize göre bu haldaydıq.
-Siz nece tanış olduz?
Semranın sualı ile üzümde böyük bir gülümseme yarandı. Onunla nece tanış olduğumu, davalarımızı, gülüşlerimizi qısacası EsMahir sevgisini en başından danışdım.
-Ayana bax sen heç ne bildirmedi mene.
-Bu menim isteyim idi.
-Esma, sen heqiqeti ne zaman öyrendin?
-Getmemişden bir gün

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>