evvel.
-Canım menim kim bilir canın ne çox yandı.
Çiynimi çekib gözlerimi tavana zilledim.
-Bacı sence atam harada ola biler?
-Bilmirem inan ki düşünmek bele istemirem. Atama çox esebiyem, anama xeyanet etmiş olmasınımı, bunu ört basdır etmeye çalışmasınımı yoxsa bunun üçün seni qurban seçmiş olmasınımı, inan hansını düşüneceymi bilmirem.
Ailemin bu cür perişan olmasına dayana bilmirdim.
-Bacı olar yene dizinde yatım?
-Uşaqlığımızdakı kimi?
Başımı yellemeyimle Semranın üzüne tebessüm qonmuşdu. Yanıma gelib küreyini yataq başlığına söykendi, mende olduğum yerden sürüşüb başımı onun dizlerine qoydum. Semra saçlarımı sığallarken göz yaşlarım yanağım boyu süzülmeye başladı. Gözlerimi berk sıxıb ele oradaca yuxuya daldım.
Gözlerimi açdığımda günorta saatları idi. Axşamdan beri yaşadığım stres baş ağrısı ve mede bulantısı olaraq geri dönmüşdü. Yavaş addımlarla aşağı enib salona daxil olduğumda anam ve Semra salonda oturub söhbet edirdi. Anam meni görüb gözleri dolaraq iki qollarını yana açdı. Anamın qucağına sığınıb özümü ele almağa çalışırdım.
-Bağışla qızım, menim xeberim yox idi. Olsaydı bu cür iyrencliye izin vermezdim.
-Anacan, oldu keçdi artıq. Xahiş edirem mene bele davranmayın. Bundan sonra tek isteyim sevdiyime qovuşmaqdı.
Ne qeder utansamda düşüncemi dile getirdim çünki artıq susmağın heç bir menası yox idi. Anam heç bir söz demeden meni bağrına basdı.
Yavaş yavaş hava qaralırdı. Gücle anama bir iki loxma yedirmeyi bacarmışdıq. Semranın zoru ile mende yemiş ve ağrı kesici içib oturmuşdum.
-Bacı sen isteyirsen get anam daha yaxşıdı. Hem Eli de tek qaldı.
-Narahat olma canım, qaynanam bizdedi... Ana yaxşı ki, Sahili dayımgilde qoydunuz yoxsa o, da sefil olacaqdı.
Semra her zaman olduğu kimi yene üreyinden keçenleri diline getirmekden çekinmemişdi. Sevirdim onun bu xasiyyetini keşge mende onun kimi cesaretli ola bilseydim. Düşüncelerimden meni qapının sesi ayırdı. Salona daxil olan perişan halda olan atamı görüb ayağa qalxdım.
-Ata...
Mene esebi

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>