SUSQUNLUĞUM.
Afa. Q
Bölüm 14. Söz.
Menim eslinde çox önceden çıxarmalı olduğum sesimi indi çıxarmış olmam her kesi susturmuşdu. Üzerimde hiss etdiyim çaşqın baxışlardan anladığım qederi ile bunu gözlemirdiler. Canım ele çox yanırdı ki, bunu sözle ifade etmek çox çetin idi. Anamın ve Semranın yanımda oturub mene teskinlik vermelerine heç ehemiyyet bele vermeden hönkürerek ağlamağa davam edirdim.
Qapının sert şekilde hetta qırılarcasına döyülmesine her kes elece de men irkilerek gözlerimizi girişe zilledik. Ağlamaqdan torlu görsemde qapıdakı Mahiri görüb ayağa qalxdım.
-Mahir?
Tez yanaqlarımı qurulayıb gözlerimi iri iri açdım. Mahirin arxasınca alnı ve dodağı qanayan Tural ve esebi baxışları ile Osman bey içeri daxil oldu. Gördüklerimin yuxu olub olmadığını ayırd ede bilmek üçün gözlerimi bir neçe defe qırpışdırdım.
-Bu ne demekdi? Ne baş verir Osman?
Atamın kükremesi ile her kes sanki yuxudan ayıldı.
-Onu sene sormalı Etibar! Bu üstümüze saldığın adam kimdir?
-Ne adam? Ne danışırsan?
-Bu adamı deyirem- işaret barmağını Mahire tuşalıyıb davam etdi -Axşam axşam silahla ev basır.... Esma ile Turalın evlenmemesi üçün bizi tehdid edir.... Gör oğlumu ne güne salıb... Bunlar ne demekdir?
-Menim heç neden xeberim yoxdu.... Sen kimsen?
Atam eseb dolu baxışlarını Mahire yöneltdi.
-Onun kim olduğunu men deyim.- Tural bir iki addım öne atıb dillendi -Esmanın sevgilisi.
-Sen Esmanın adını birde ağzına alsan yarım qalmış işimi tamamlayacağımdan şübhen olmasın.
Mahir dik baxışlarını Turalın üzünde sabitleyib qurduğu cümle ile onu susdurmuşdu.
-Bunlar ne demekdir Esma?
Atamın sesine diksinerek gözlerimi yere dikdim.
-Esmanın heçneden xeberi yoxdur. Biz bir birimizi sevirik, evlenmek isteyrik.
Mahir mene imkan vermeden atamın qarşısında dayandı.
-Ne? Sen deli olmusan?
-O, düz deyir.
Nehayet ki, titreyerek de olsa sesimi çıxara bilmişdim.
-Bu ne terbiyesizlikdi.
-Biz bir birimizi sevirik... Burda ne yalnışlıq var?
Atam gözlerini otaqda gezdirib ses tonunu

[1] 2 3 ... 6 >>