eşitmemezlikden geldi. Bu ise menim olan qalan eseblerimi tarıma çekmeye yetirdi.
-Ata sual verdim! Mahire ne dedin.
-O bir qatilin oğludu ona göre senden uzaq durmasını dedim.
Atamın vecsizce cavabı yerimde donmağıma sebeb olmuşdu.
-Ne?
-Senin yaxşılığın üçün.
-Menim yaxşılığım üçün ikinci defe heyatımla bağlı qerar verdin?
-He Esma he... Atası qatil olan birinden sene xoşbext heyat yaşadacağını gözleyirsen? Xatırlayırsan meni öldürmek istemişdiler. Vurulmuşdum amma sağ qaldım. Meni vuran adamın oğludu Mahir. Hardan bilirsen belke de atasının yarım qalan işini tamamlamağa gelib. Belke tek isteyi meni öldürmekdi? Bax ilk fürsette eline silah aldı.
-O, seni bu biabırçılıqdan qurtarmaq üçün...
Qeher meni boğmuş cümlemi tamamlamağıma izin vermemişdi.
-Zamanla men teşekkür edeceksen.
Dolmuş gözlerimi otağa daxil olan anam ve xeste yatan atamın üzerinde gezdirdim.
-Seni heç vaxt bağışlamayacam ata.
Arxaya dönüb iti addımlarla getmeye başladım. Arxadan anamın seslemelerine cavab vermek bir yana heç dayanmırdımda. Dehlizin başında Semranın yoldaşı ile qarşılaşdığımda dayanıb öteri nezer yetirdim.
-Esma, peşman olacaqsan.
-Peşmanam.... Onu dayandıra bilmediyim üçün.
Üşüyürdüm.... Yay feslinin en isti günlerini yaşadığımıza baxmayaraq üşüyürdüm.... Qollarımla vücudumu sararaq özümü isitmeye çalışırdım.... Üreyim darmadığın, paramparça bir halda idi..... Yanaqlarım boyunca sağa sola süzülen göz yaşlarımı elimin tersi ile silib gedirdim.... Gedirdim.... Sevdiyim adama gedirdim.... İnsanların arasında addımlayırdım.... Mene tuşlanan qeribe baxışları görmezden gelerek sadece gedirdim.... Meni seven, başa düşen tek adama, Mahire gedirdim..... Küleyin tesiri ile saçlarımdan bir tutam üzümü qıdıqlamağa başladı. Saçlarımı qulağımın arxasına sıxışdırıb yoluma davam etdim.... Ne qeribedir deyilmi? Atam ikinci defe meni oda atmışdı. Yene özü üçün..... İlkinde öz sehvini örtmek üçün, ikincisin de öz kini üçün.....
Çatmışdım.... Ümid edirdim ki, Mahir evdedir. Elimi

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>