heç düzgün deyil.
Mahir ayağa qalxıb qollarımdan tutdu.
-Nedir sehv olan?
-Sen meni sevirsen men seni. Bizi qebul etmirler deye niye ayrı qalmalıyıq? Niye canı yanan teref biz olmalıyıq?
-Çünki qıvırcıq, ailenden narazı insanlar olduqca ne qeder istesek de bizim xoşbextliyimiz yarım qalacaq. Tam xoşbext olmaq üçün bu şertdir.
-Ya razı olmasalar?
-Olacaqlar.... Sene söz verirem Esma elimden geleni edecem.
Bir an ağlıma bir şey gelmiş kimi gözlerimi üzüne zilledim.
-Mahir eger biz.... Yeni sen ve men.... Biz beraber....
Bu o qeder utancverici sözler idi ki, tamamlaya bilmeyib susaraq başımı eymişdim. Mahir gülümseyerek elimden tutdu.
-Gel menimle.
Meni çekişdirerek yataq otağına teref apardığını görünce heyecandan bedenim esmeye başladı. Bu daha çox qorxuya benzeyirdi. Niye qorxurdum ki? Bu teklifi men ireli sürmüşdüm, indi qorxmağım menasız idi. Mahir otağın qapısına açıb menim içeri daxil olmağım üçün bir növ şerait yaratdı. Otağa daxil olduğum an gördüklerime ağzım açıq qalmışdı. Otağın divarında boydan boy menim resmim vardı. Bu şekli ne vaxt çekdirdiyim yadıma gelmirdi. Mahir çaşqınlığımı sezmiş olacaqdı ki, qarşıma keçib gülümsedi.
-Men çekmişem... Kentde olanda.
Onu ilk defe görmüş kimi baxırdım. Mahir üzümü elleri arasına alıb dodaqlarını alnıma sıxdı.
-Ora bax- eli ile çarpayısını işare edib davam etdi. -O yataqda menim qadınım olacağını günü, her seher yastığa dağılmış qıvırcıq saçlarını görmeyi, doya doya sarılıb öpeceyim günü iple çekirem. Amma o gün bu gün deyil. Başqalarına bizi qebul etdirmek üçün seni özüme aid edecek qeder alçaq deyilem. Seni el adeti ile, vağzalı ile ata evinden çıxaracam ve sene söz verirem bunu bacaracam. Bax o gün sen menim halalım olacaqsan. Tek isteyim o güne kimi mene güven ve sebirli ol.
-Arada seni görmeye gele bilerem?
-Etme bele gözelim. Menim üçünde çetindi amma men atana bir söz verdim, onun razılığını alacağım güne kimi senden uzaq duracam.
-Söz vererken menden soruşmadın ona göre de verdiyin sözün heç

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>