Bir dostumun heyat hekayesidir bu yazdiqlarim...Huzunlu bir sevdadir onlarin ewqi...Paramparca olmuw bow bir xeyallardir...Heyatda yawanmiw roman,yazilmamiw efsanedir sevqileri...Her setrinde aci,her vergulunde gozyawi,her noqtesinde olum..."Gunewe hesret"-dir romanimin adi...Hec bir vaxt qovuwmasi mumkun olmayan ewqin kitabi... Yasaq sevqi...Imkansiz mehebbet...Konulunde mehkum olmuw ,qelbinde derin yara salmiw bir mesum qizin romanidir bu kitab...Sevdadan yanaraq kule donen...Kullerini kuleye sovuran unudulmaz ewq...Bir zamanlar canindan cox sevirdi ,onun qollarinda olmek ,gozlerinde yox olmaqi cennetidir sanirdi ...Ewqinin qercek oldugunu zenn edirdi...Onunla nefes alib,onunla yawayirdi her saniyesini...Qercek sevqi budur deyib xeyallar qururdu ozunu aldadaraq...Her negmede onu xatirlayib,her simada onun cizgilerini axtarirdi...Cox sevirdi sevdalisini...O da soyleyirdi sevdiyini...Bes ne oldu gunew kimi parlayan ewqe?..Ne oldu cennet kimi gorsenen sevqiye?.. Sevirdiler ,lakin hec bir zaman guvenmirdile bir-birilerine...Guvensizlik var idi heyatlarinda...O guven bitirdi sevqini,mehv etdi mehebbeti,puc etdi xeyallari....Her gun dogan gunewleri ebedi batdi...Qaraltdi butun heyatlarini...Ayirdi ellerini...Gunewe hesret yawayirlar omurlerini...Ayirsada tele onlari,lakin hec bir zaman ayira bilmedi ureklerini...Soyleye bilmedikleri her soz yandirsa da qelblerini,yenede ayriliq hakim ola bilmedi heyatlarina...Cunki qelemle deyil,qanla yazilib sevqi onlarin ureklerine....Gunewe hesret ,qaranliqlarda mehv olsalarda qirmirlar qururlarini...Ewqde qurur olmaz deyirler...Qurur YETER deyib bagirir heyatlarina...Onlar bu hayqiriwlari ewitmirler ve duymurlar...Ellerini ureyine qoy ey dost!.. Dinle qelbinin sevqi ucun feryad eden hicqiritilarina...Hesretini ver kuleklere,gedib tapsin hesretini...Icinde esen deli firtinalarini ewitdir sevdiyine...Imkansiz olan sevda yene yawasin xeyallarda ve qerkek heyatinda...Duyur sesini urek..