SUSQUNLUĞUM.
Afa. Q
Bölüm 17. Son.
Göy üzünde ulduz ulduzu çağırırdı ve her ulduz çox parlaq idi. Uşaqlığımda yüksek bir yere çıxarsam tuta bileceyimi düşünürdüm.
-Qıvırcıq, üzüme baxmayacaqsan?
Qonaqlar içeri keçdikden sonra biz Mahirin danışmaq istemesi ile heyet enmişdik. Baxışlarımı göy üzünden ayırıb ona zilledim. Arıqladığı üçün almacıq sümükleri qabarmış, göz altları qaralmışdı amma yene de çox yaraşıqlı idi. Gülümsemeyim qarşısında o, da tebessümünü üzüne yerleşdirdi. Başımı çiynine yasladım....
-Sence insanın en çox neye ehtyacı olur?
-İnsanları bilmirem amma menim sene ehtyacım var.
-Sevgimi, eşqmi?
-Her ikisi.
-Qarpız meyvedi yoxsa terevez?
Qollarını ile meni özün daha da sıxıb gülüşünü etrafa yaydı.
-Qıvırcığım, bir bilsen nece çetin idi sensizlik.
-Ele sensizlikde.
-Bağışla meni Esma, bunları sene yaşatmaq istemezdim bağışla.
Qısıq sesle dediyi söz başı çıyninden ayırıb işaret barmağımı dodağına sıxmağıma sebeb oldu.
-Esas sen meni bağışla Mahir. Niye bele etdiyini indi başa düşürem, sadece meni düşünmüş olmanı indi görürem. Sen bağışla ki, sene qarşı anlayışsız oldum. Bunları niye etdiyini göre bilmedim.
Mahir dodaqlarını alnıma sıxarken dayana bilmeyib qucaqladım.
-Seni sevirem Esma.
-Seni sevirem Mahir.
İçeri keçib Melahet xalanın yanında oturdum.
-Xala sizi gördüyüme o qeder sevindim ki.
-Mende çox sevindim Esma. Sen kende geldiyin andan sene çox qanım qaynamışdı. Sizin aranızda bir şeyler olduğunu bilende inan mene çox sevindim hele Mahir bu sabah kende gelib elçilik üçün menide getirdiyinde inan sevincimden uçmaq istedim.
-Ne kendi?
Atamla anamın çaşğın ifadelerini görünce yalanımı xatırlayıb dodağımı dişledim.
-Men size yalan dedim.
-Ne yalanı?
-Men xarice getmedim. Quba rayonunda bir kentde idim.
-Yeni sen bize yalanlar danışıb arxamızdan iş çevirdin?
Anamın sözlerine çox utanmışdım.
-Türkan xanım,- Mahirin bacısı Mahire xanım asta sesle dillendi -Esmanın o kende getmiş olması inanın mene Allahın möcüzesidi. Men

[1] 2 3 4 >>