GÜNAHKAR.
Afa. Q
Bölüm 4.
Günler bir birini evez edirdi. Hesen her seher Hüsnayı derse aparıb getirirdi. Bundan elave Hüsna müaliceye başlamışdı,bu sebebden tez-tez xestexanaya gedib gelirdi. Hesen bir an bele Hüsnayı yalnız buraxmır,daima yanında olurdu. Her gün bir-birilerine daha da yaxınlaşırdılar. Hesen bütün bunları mecburiyyetden etdiyini düşünürdü ancaq Hüsnanın onun heyatının merkezine eyleşdiyini göre bilmirdi.
Seher her zamankı kimi erkenden oyanıb hazırlaşmağa başladı. Elmir süfreni çoxdan hazır etmişdi. Masaya oturub telesik çöreyin arasına bir dilim pendir yerleşdirerek ağzına attdı. Daha sonra fincandakı çayı bir nefese başına çekdi. Elmir gözlerini iri iri açıb izleyirdi sadece.
-Hesen yavaş boğulacaqsan.
-Telesirem.
-Görürem amma yavaş ye. Hem bele hara telesirsen ki? Dersin başlamasına var hele.
-Ondan evvel xestexanaya getmeliyik Hüsnanın yoxlanışı var.
-Sen bu qızı yaman düşünürsen.
Elmirin sözleri Hesenin yerinde donmasına sebeb oldu. Yeni etrafda hiss edilecek qeder çox maraqlanırdı?
-Yoxsa sen bu qıza aşiq olmusan?
Elmirin son cümlesi Hesenin damarında qanını dondururdu. Elindeki çöreyi masaya qoyub sert baxış atdı.
-Çıxıram men.
Evden çıxıb Hüsnanın evine doğru yol aldı. Fikirleri qarma-qarışıq olmuşdu. Özünü gücle ele alıb yoluna davam ederken çalan telefon sesine ayaq saxladı.
-Buyurun Selim bey.
-Deliqanlı,vacib meseleler var seninle danışmalıyam. Hüsnayı universitete qoy mekana gel.
-Selim bey Hüsna xanımın yoxlanışı var bu gün daha sonra universitete qoyub gelsem?
-Yoxlanışı unutmuşdum.......Yaxşı ele et. Ehtyatlı ol.
Hesen telefonu cibine qoyub iti addımlarla irelilemeye davam etdi.
-Emi.
Hesen sesi eşidib geri döndü. Tam qarşısında dayanıb ona el açan balca qız uşağını görüb qeyri-ixtiyari aşağı eyildi. Köhne yırtılmış geyimde ve üst başı çirk içinde olan qızcığazın iri qara gözleri Hüsnaya benzeyirdi. Üzüne tebessüm yerleşdi genc adamın.....Pulqabından çıxardığı eskinazı qızcığazın eline tutuşdurub saçına sığal

[1] 2 3 ... 5 >>