darıxırsan?
-Yox.
Qeti fikrini söylemişdi adam.
-insan anası üçün darıxmazmı? Çünki her yaşda anaya ehtyac duyulur.
-Menim heç kime ehtyacım yoxdu.
Hüsna gözlerini Hesenin gözlerin sabitledi.
-Niye bu qeder esebisen?
-Esebi deyilem. Meni istemeyen birine niye ehtiyac duymalıyam?
-Çünki anandı.......Hem hardan bilirsen istemeyib belke şertler ele getrib.
-Mence bu mesele haqqında yeteri qeder danışdıq artıq sussan yaxşıdı.
Hesenin sert sesinden sonra Hüsna sessizliye qerq oldu. Asta-asta lepelenen deniz sakitliye sebeb olurdu. Bir anda Hesenin ağlına Selim beyle olan danışığı geldi.
-Hüsna,seni eve ötürüm meni atan çağırıb ora getmeliyem.
-Sen get men taksi ile dönerem.
-Olmaz.
Hesen celd ayağa qalxıb öne doğru addımlarken Hüsna olduğu yerde dayanıb seslendi.
-Hesen.
-Beli.
-Atama ömür boyu minnetdar olacam çünki senin heyatıma gelmeyine sebeb olub.
Hesen olduğu yerde donub qaldı. O,neler ederken Hüsna onun haqqında ne düşünürdü. Gücle üzüne tebessüm yerleşdrib yoluna davam etdi. Peçmançılıq sarmışdı bedenini. Hüsnayı eve aparmaq üçün taksiye eyleşdiler. Genc qız baxışlarını pencereden çöle zillesede adam ona dikmişdi baxışlarını. O an tek düşüncesi vardı keşge başqa şertde qarşılaşsa idiler,o zaman belke Hüsna onun ola bilerdi ancaq indi qelbini kirletmişdi ve bu mesum qezı ora yerleşdire bilmezdi. Xaince planlar qurduğu birine qelb evinin açarını vere bilmezdi. Bu qeder insafsızca davrana bilmezdi. Yox yox her şeyden vaz keçecekdi hem bu qeder böyük oyuna deyecek ne vardı ki,ortada.
Hüsnayı eve qoyduqdan sonra Selim beyin yanına getmeye telesdi. Orda yaşanacaqları bilseydi belkede getmezdi.......Belkede ele telefon danışığı ile çalışmayacağını bildirerdi. Belkeler.......
..Keşgeler........Hesenin heyatı bunlardan ibaret idi.

<< 1 ... 3 4 [5]