Men Kebeni gördüm, mene röya kimi geldi!
Röya mene fövqeladi dünya kimi geldi!

Yurdumdakı göz yaşları bir damcı göründü,
Ol Kebede göz yaşları derya kimi geldi.

Xoş oldu ayaqlar ki, o torpaqda gezindi,
Geldim geri, gerçek idi, xülya kimi geldi.

Gözler de sevindi bu mekanlarda baxarken,
Gündüzleri, axşamları teqva kimi geldi.

O günlerecen baxışların qiymeti yoxdu,
Canım bunu gördükde temenna kimi geldi.

Eller xeyir iş görmede sanki, qurumuşdu,
Eller ele bil, fitreti benna kimi geldi.

Qelb titredi, tükler bütün ürperdi zehmden,
Bu nefsime en faydalı icra kimi geldi.

Sehranı gülüstan kimi sandım o meqamda,
Evvel gözümün gördüyü suğra kimi geldi.

Ta qarşıda bir Kebe göründü, nece gündü,
Ya Rebb, qullar da onun başına perva kimi geldi.

Möminlere hem sirli ve hem nurlu göründü,
Esralara nur oldu, bu esra kimi geldi!

Secde eledik biz o evin Rebbine yalnız,
Taet bize en zirvede kübra kimi geldi.

Ömrümdeki en deyerli anlar yaşanarken,
İbret dolu, rehmet dolu mecra kimi geldi!