hazırla.......Ay qız ne gözünü döyürsen seninleyem.
Seyare tez baxışlarını Hesenden çekib dillendi.
-Ba.....Baş üste.
Seyarenin çıxması ve Selim beyin telefonla danışmasını fürset bilen Hesen üzünü Hüsnaya tutdu.
-Başın sağolsun......Ağlama.
-Elimde deyil.
-Bu saat seni bağrıma basıb etrini içime çekmemek üçün gücle dururam.
Hesenin sözleri qarşısında Hüsna sadece gözlerini ona zillemişdi.
-Qızım,icazeni hell etdim. Gec olmadan yola çıxın.
Selim beyin sesine her ikisi baxışlarını başqa semte yömelderek evden çıxıb maşına teref addımladılar. Hüsna o qeder perişan halda idi ki,gücle addım atırdı. Selim bey qızının oturmasına kömek etdikden sonra Hesene yaxınlaşdı.
-Qızım sene emanet. Eger geceye qalsanız yola çıxma. Bu olanlar mene de tesir edib qızıma birşey olmasından narahatam. Sağ-salamat gedin gelin.
Hesen razılıq elameti olaraq başını yelleyib Seyareden çantaları alaraq maşına yerleşdirdi ve daha sonra sağollaşıb yola çıxdı. Hüsna başını pencereye dayayıb sakit göz yaşı tökürdü. Hesen onun elinden tutub dodaqlarına yaxınlaşdırdı.
-Özünü perişan etdin,ağlama artıq.
Hüsna meyus baxışlarını ona zilledi.
-Gülay menim tek refiqem idi.
-Gülay? Tanış geldi adı.
-He bizim tanış olduğumuz kafenin sahibi. Men indi onsuz ne edecem?
-Men varam ve her zaman yanındayam.
-Seni sevirem Hesen yaxşı ki,varsan.
Hüsna sözünü deyib başını Hesenin çiynine yasladı. Hesen ise sanki biraz evvel dediyi sözün indi ferqine varmışdı. Söz vermişdi.......Her zaman yanında olacağına dair söz vermişdi amma sözünü tuta bilecekdimi? Bunu zaman gösterer. Bildiyi tek şey vardı o da Hüsnayı bu cür görmeye dayana bilmirdi.
Rayona çatdıqlarında günorta olmuşdu artıq. Gülay ailenin tek övladı idi hem de çox savadlı ağıllı qız idi. Her kesin sevgisini qazanmış olan bu qızın ölümü demek olar ki,bütün rayonu ayağa qaldırmışdı. Tük ürpedici defn merasiminden sonra Hüsna aileye baş sağlığı verib Hesene onu qebirsanlığa aparmasını xaiş etdi. Beraber qebirsanlığa geldiklerinde mezarın

<< 1 2 [3] 4 5 >>