üstünde ağlayan genci görüb dayandılar.
-Ceyhun.
Hüsna yavaşca seslenib baxışlarını Hesene yöneltdi.
-Gülayın nişanlısı.
Her iksi mezara yaxınlaşdı. Hüsna aşağı eyilib dizlerini yere qoydu.
-Gelmek istemirdi amma men görüşek deye tutdurdum -Ceyhun qısıq sesle dillendi -Yeni her şeyin sebebkarı menem Hüsna.......Mene göre öldü.......Mene göre.......Onu men öldürdüm.
-Senin ne günahın var. Bunlar qismetdir.
-Deyil Hüsna deyil.......Sebebkar menem. İndi men ne edecem? Gülay bir defe ölüb getdi amma men her saat hisse-hisse ölürem........Çiyinlerimdeki vicdan yükü ve qelbimdeki bitmez-tükenmez sevgi meni her saniye yox edir.
Hesen de eyilib elini Ceyhunun çiynine qoydu.
-Zaman her derdin dermanıdı.
Ceyhun baxışlarını ona yöneldib dillendi.
-Sevdiyimiz birini itirdiyimizde,sevgimizide onunlamı defn edirik? Yeni o,öldü deye onu sevmekden vazmı keçirik? Cavab verim YOX. Eger ele olsaydı bu sevgi olmazdı. Zaman heç neyi deyişmeyecek ne sevgimi ne de ki,günahkar olduğumu.
Ceyhun cümlesini tamamlayıb buz kimi soyuq torpağa,mezarın yanına uzandı. Ürek dağlayan menzere Hesene çox tesir etmişdi. Bes o,Hüsnayı itirmeye dayana bilerdimi. Başını çevirib qızı süzdü........Yox onu perişan görmeye bele dayana bilmirdi. Bes itirdiyinde nece dayanacaqdı? Bilmirdi.......Her şey axışa teslim etmekden başqa çare qalmırdı.
Biraz vaxt keçmişdi ki,dostları gelib Ceyhunu çetinliklede olsa ordan apardılar. Hüsnada bir qeder ağladıqdan sonra mezarlıqdan ayrıldı. Axşam düşürdü yavaş-yavaş ona görede Hesen yola çıxmayıb rayonda gecelemeye qerar verir. Rayon merkezinde ki,otellerden birine gelib Hüsnayı otağa yerleşdirdi. Onsuzda bitgin olan qız başını yastığa qoyar qoymaz yuxuya daldı. Hesen qızın üstünü örtdükden sonra öz otağına keçib duş aldı. Bu gün ağırlığı bedenine deyen su ile axıb gedirdi. İsti su yaxşı tesir etmiş,bedenini rahatlatmışdı. Duşdan çıxıb yatağa uzandı. Ne qeder yatmaq istesede yata bilmirdi çünki çox ac idi. Yerinden qalxıb gödekcesini götürerek aşağı endi ve

<< 1 2 3 [4] 5 >>