sevinci üreyimdede tebii ki onu düşünerek görüşeceyimiz yere geldim, her defe görüşende görüşümüz müxtelif parklarda olurdu. Yolda onun sevdiyi gülleri aldım. Ele bilki sevgi dünyasının bağçasından indice derilmişdi. Güller her bir etrafa sevgi saçırdı. Denizin kenarında onu gezleyerken gözümün önünde olan ucu-bucaqı bilinmeyen, serhedi görünmeyen denizinde bizim sevgimiz kimi sonu görünmürdü. Biraz sonra sevgilimi göreceyim üçün üreyim o qeder süretle döyünürdükü sanki bu deqiqe yerinden çıxıb denize düşeceydi. Bir elimde çiçekleri diger elimde ise ona vereceyim üzüyü tutmuşdum. Onun eline bu üzüyü taxmaq üçün nece sebirsizlikle gözleyirdim. O, her zaman vaxtında gelirdi gecikse bele telefonla xeber edirdi. Men ise hemişeki kimi vaxtından bir neçe deqiqe tez gelmişdim. Onunla her defe görüşende hedsiz derecede çoox sevinirdim. Müeyenleşdirdiyimiz vaxt tamam oldu ve sevgilim geldi uzun uzadı bir birimize baxdıqdan sonra çiçekleri ona verib ve üzüyü onun barmağına keçirib evlenmek teklifi etdim. Bir birimizi sevdimiz üçün men inanırdımki menim ona qarşı olan sevgime yox demeyecek, eksine böyük hevesle he deyecek. Denizin kenarına Milli parka geldik denizin kenarı ile gezişerek söhpetleşirdik onu her defe görende üreyimin derinliklerin hiss edirdim. Budefedeki görüşümüz tam ferli olaraq çox gözel sonluqla yekunlaşdı. Esas sevmek deyil, sevgini qorumaqdır ve ebedi olaraq xatırlamaqdır... Allah bütün sevenleri ayırmasın ..

<< 1 [2]