keçirmesine sebeb olmuşdu. Çünki arxasında dayanıb gülümseyen Hüsna idi. Gördükleri qarşısında üzüne tebessüm qonan Hesen ayağa qalxdı.
- Hesenin Hüsnası.
Deyib qızı bağrına basdı. Ancaq qızın saçlarından başqa cür etir gelirdi axı bu Hüsnanın etri deyildi. Hesen özünü ele alıb geri çekildi. Başqa qız idi......Yanılmışdı.......İlk defe gördüyü birini Hüsnaya benzedecek qeder ağlını itirmiş olmalı idi.
-Yaraşıqlı,niye uzaqlaşdın?
Hesen eşitdiyi sesle sert baxışlarını qadının üzünde sabitledi.
-İsteyirsen senin üçün Hüsna da olaram.....Kimdir ki? Sevgi.......
-Kes sesini.
Hesenin çığırması ile qadın sözünü yarıda kesib ordan uzaqlaşdı. Olanlara inanmaqda çetinlik çekirdi,oyaqken yuxu görüb içmemiş serxoş olmuşdu. Bütün bunlar niye olurdu axı. Eli ile barmene getdiyini işare edib iti addımlarla özünü çöle atdı. Temiz havanı çiyerlerine hopduraraq qaçmağa başladı. Hislerinden qaçırdı......Gün keçdikce Hüsnanın gözünde doğmalaşması canını yandırırdı......Görmeye,sesini eşitmeye en çox ehtiyac duyduğu insana olan hisleri onu qorxudurdu......Beli Hesen qorxurdu,hemde deli kimi.......Qelbi,hiss etdikleri kinin önüne keçirdi ve o,yavaş-yavaş qelbine yenilirdi. Bes özüne verdiyi söz? Eldenize olanlar? Bes dünen Hüsna ile yaşadıqları? Suallar hücm çekdikce Hesen daha berk qaçırdı. Bir an dayanıb etrafa boylandığında gördükleri yerinde donmasına sebeb oldu. Bura Hüsna ile tanış olduqları yer idi. Ayaqları onu özünden xebersiz hemin yere getirmişdi. Leng addımlar oturacaqlardan birine oturdu. Elleri ile başını sıxarken biraz aralıda eyleşen cütlük diqqetini çekdi daha doğrusu oğlanın qıza dediyi şe'r.

Yaman darıxmışam seninçün,yaman!
Men esir düşmüşem öz isteyime.
Nifreti gizletmek asandan asan,
Sevgini gizletmek mahalmış,deme!

Haraylar yükselir könülden yene,
Bu nece haraydı,bu nece haydı?
Öhdemden gelerdim…Gözüm üzüne,
Qulağım sesine darıxmasaydı.

Yaman darıxmışam…Bu nedir yene,
Ağlım sağa baxır,üreyim sola.
Üreyim dönübdür göy göyerçine,
Qonub sen

<< 1 2 [3] 4 5 >>