gedeli sen gelen yola.

Yaman darıxmışam…Her axşamçağı
Arzumu güneşin teline sardım.
Menimle olsaydı,men darıxmağı,
Zamana en uzun ölçü sanardım.

Yuxuma gelmişdin…Qısıldıq künce,
Danışdıq…Yel esdi…Dağıldı derd-qem.
Kölgeye dönmüşdüm,seni görünce,
Senin işığında yox oldu kölgem.

Bextiyar Vahabzade-yaman darıxmışam...

Şe'r Hesene çox tesir etmişdi hetta gözleri dolmuşdu. Sanki onlardan behs edirdi. Her şey bir yan Hüsna üçün çox darıxırdı. Bildiyi tek heqiqet bu idi. Bu işin tek çıxış yolu vardı o da Hüsna ile danışmaq ve lazım olsa her şeyi unudub evlenmeli idi. Özüne verdiyi sözü çeynemeli,tüpürdüyünü yalamalı olacaqdı amma en azından genc bir qızın heyatını mehv eden şerefsiz olmayacaqdı. Gecenin bir yarısı eve dönüb seher danışacaqlarını düşünerek yuxuya daldı.
Hesen seher erkenden oyanıb hazırlaşaraq evden çıxdı. Selim beyin evinin önünde dayanaraq derin nefes alıb özünü ele aldı. Heyete daxil olduğunda Hüsna maşına söykenib dayanmışdı. Deyesen Malik hele gelmemişdi. Yene qara saçları küleyin tesiri ile üzünü oxşayırdı. Çöhresi olduqca solğun görünürdü. Hesen onu bele görüb daha da tedirgin oldu çünki genc qızın qelbini ne qeder qırdığının indi ferqine varırdı. Bir iki addım ireli atıb Hüsnanın qarşısında dayandı.
-Salam.
-Salam.
Her ikisinin sesinde ki,soyuqluq az qalırdı etrafı dondurdun. Hüsna baxışlarını yerden qaldırmasa da heyecanı hiss olunurdu.
-Hüsna,men.....Söze hardan ve nece başlıyım bilmirem. Men bele olsun istemezdim.
-Hesen,men seni başa düşürem -Hüsna baxışlarını Hesenin üzünde sabitleyib davam etdi -İkimizinde kövrek anı idi ve yaşandı.
-Hüsna eger istesen men evlenmeye hazıram.
-Sen üzüme baxmayanda alçaldığımı düşünürdüm bundan daha beter,daha ağır heç ne olmaz deyirdim amma yanılmışam.
Cümlesini tamamlayıb acı-acı gülümsedi genc qadın. Gözlerinden süzülen bir-iki damla ise ox olub adamın üreyine sancıldı.
-Hüsna,ele demek istemedim.
-Ne demek istediyini yaxşı başa düşdüm.
-Sehv başa düşürsen.
Hüsna heç ne

<< 1 2 3 [4] 5 >>