eşitmek istemirdi. Yeteri qeder alçalmışdı onsuz. Getmek isterken Hesen qolundan tutub özüne çekerek bağrına basdı.
-Bağışla.....Bağışla.....Bağışla.
Hüsna heç ne demeden göz yaşlarına boğuldu. Günlerdir içinde yığılıb qalan hirsi,qelb qırıqlığı,utancı hıçqırıq olaraq dodaqlarındantökülürdü. Ellerini yumruq şeklinde sıxıb Hesenin sinesine döyecleyirdi. Biraz sonra hıçqırıqlar hönkürtü ile evezlenmişdi. Hesenin saçlarını sığallayıb ara-ara öpüş qondurması ağlamağını lap şiddetlendirirdi.
-HÜSNA!!!
Getdikce bir-birine daha da qısılan cütlüyü eşitdikleri sert ses ayırdı. Selim beyin qezeb dolu baxışları ve onun yanında dayanan 4-5 nefer adamın maraq dolu baxışları altında her ikisi baxışlarını yerde cemledi.
-Bu nedir uşaqlar? İndi ki,genclerde utanma yoxdu ki.
Selim beyin bir an içerisinde yumşalan hetta gülümseyen ses tonu her ikisinin heyretle bir-birine baxmasına sebeb oldu. Ne baş verdiyini tam anlamırdılar. Selim bey yavaş-yavaş genclere yaxınlaşıb gülümsedi.
-Beyler,demeyecekdim hele ki,amma gencler sebirsiz çıxdı.-Geri dönüb adamlara baxaraq davam etdi -Birdenecik qızım Hüsna nişanlandı.
Hesen ve Hüsna eşitdiklerinin şokundan dolayı sadece susub baxırdılar.
-Selim mübarekdi.....Genci tanımadım kimlerdendi?
Adamlardan biri dillendiyi zaman Selim bey dodaqucu nese mızıldandıqdan sonra dillendi.
-Hesen......Biznesmendi......Xarici ölkede yaşayırdı.-Sözünü deyib geri dönerek Hesenle üzbeüz dayandı -Men qızımı her yoldan ötene vermerem. Elbette ki,ona laiq birine vermeliyem. Ele deyil?
Adamların heresi bir ağızdan tebrik edir,Selim beyin qerarını doğru olduğunu bildirirdiler. Hesen tam olaraq ne hiss etdiyini bilmirdi sadece donub qalmışdı. Selim bey eyni şeyi tekrar edirdi. Yene Heseni alçaldırdı. İlki onu sıxışdırmaq meqsedli olsada bu defe ki,menliyini ve qürurunu tapdamaq idi. Artıq dur demeyin vaxtı çatmışdı. Hesen gözlerini Selim beyin gözlerinden çekmeden dillendi.
-Yanılırsız Selim bey. Sizin qızınız artıq mene lazım deyil......

<< 1 ... 3 4 [5]