《Yazar ANONiM》
《Bölüm 1》



Nargin; Salam Nurlan
Menim derdleşmeye ehtiyacım var ona göre sene yazmaq qerarı aldım. Çünki psixoloqun defterçesinde gördüyüm en qeribe nömre senin idi olar menim derd ortağım olasan?
Nurlan;Bismillah
Sen kimsen bele?
Nargin;Uşaq ruhlu biri..
Nurlan;hayy?
Nargin;mene çox vaxt deli deyirler... Biraz hem deliliyim var amma daha çox uşaq ruhluyam.
Nurlan; sen tanıyırsan meni?
Nargin; yox sadece adını bilirem. Birde eyni psixoloqun yanına getdiyimizi...
Nurlan; delisen sen
Nargin; bu ne sualdı?
Nurlan; gecenin bu vaxtı kim kime bele şey yazar. Ne sen tanıyırsan meni ne de men xestesen sen xanım qız?
Nargin; xeste deyilem men! Sadece derdleşmey istemişdim.
Nurlan; axax menim bextime düşene bax. Meşğul eleme meni işim gücüm var!
Nargin; axı men çox pisem indi...
Nurlan; sene deli demekle düz deyibler ele. Yazma mene birde senin kimilere xercleyesi artıq vaxtım yoxdu menim.
Nargin; insanlıqdı seninkisi...? Özüne insan deyib ortalıqda gezeceysen indi? Biri mene bele yazsa ilk evvel derdini soruşub sonra azarlayardım...insanlıq ölmüş...çox heyif..

Son yazısını yazıb Nurlanı gözlemeden internetin bağladı...
Daha ne cavab gözleyecekdi... Tanımırdı Nurlanı.. Dediyi kimi psixoloqun defterçesinde görmüşdü nömresini. Ona göre yazdı. Nargin bele idi... Xestelik kimi idi onda. Taxıldığı birşeyleri ederdi. Psixoloqun yanına niye gedirdi bes? Bu sualın cavabını Nargin heç özüde yaxşı bilmirdi,ailesinin israrı neticesinde gedirdi. Ailesi dediyime baxmayın. Nargini heç sevmezdiler. Narginin özünden 5 yaş böyük qardaşı özünnen 2 yaş balaca bacısı vardı. Daim ailesi terefinden teklenen bir uşaq olmuşdu. 20 yaşının olmasına baxmayaraq çox uşaq ruhlu idi.. Zamanla onun uşaqlıqların sizde göreceysiz. Bu günde qelbi qırılmışdı Narginin. Etrafında çox insan olsada özün daima tek hiss edirdi. İndide çaresizlikden qoluna şrım atmışdı. Qolundakı şrımların sayı hesabı yox idi. Buna göre onu qınaya blersiz...Amma Narginin özüne göre

[1] 2 3 >>