ACI TALEH.. Hekaye

Fahişeyem. Beli men bir fahişeyem. Sehv eşitmediniz. Çoxlarına göre dünya gözeli olan ve kişilerin telebatını pul qarşılığı ile ödeyen bir gözelem, çoxlarına göre ise adi bir zibil qutusundan ferqim yoxdur. Men ele bir fahişeyem ki, çox aileler mene göre dağılıb. Bundan zövq almıram, ancaq menim işimin de qanunları budur: ” Aile dağıtmaq”. Ha-ha-ha-haNece bele oldum?Hele orta mektebde oxuyarken, atamı qaraciyar xerçenginden uşaq yaşlarımda itirmişdim. Anam ile men bir-birimize tutunmuşduq. Atamın ölümünü ikimiz de gözlediyimizden onun ölümüne çox sarsılmadıq. Şeriet qaydalarını yerine yetirib atamı qonşuların kömeyi ile defn etdikden sonra yene öz heyatımıza baxırdıq. Atamın menimle bağlı bir arzusu var idi ki, mektebi yaxşı bitirib ve Bakıda gedib universitetde oxuyaraq diplom sahibi olum.Atamı sevirdim, ancaq sağlam olanda. O qeder içirdi ki, onun sevgisi ele her içdiyi qedeh qeder azalırdı. Hiss edirdim ki, onun bu sarxoşluğu anamı çox meyus edir. Gece iken atam anamı döyer, seher açılanda ise geceni xatırlamazdı ve her seher onun üzünden öperek oyandırardı. Amma ne olsun?! İçki onu öldürdü, anam dul, men ise yetim qaldım.Siniflerim artdıqca derslerin de çetinleşdiyini görüb , qorxuya düşürdüm. Qorxurdum ki, atamın arzuları özü ile yatdığı qebrinde qalsın.Bacarmırdım, oxuya bilmirdim… Ne müellimlerin verdiyi ders yaxşı idi, ne de ki, özümün hövselem çatmırdı. 10-cu sinife keçdikde ise oxuyub Bakıya getmek xeyallarından vaz keçmek lazım olduğunu, real heyata qayıtmağımı ve seriallara baxaraq, özümün qismetimi – "beyaz atlı şehzademi” gözlemek qerarına geldim. Oxumamaq anam üçün de serfeli idi. Çünki atamın qoyduğu pul get-gede tükenirdi.Pul bitdikce anamın qorxuları da artırdı. Anam rayonda iş tapmağın çetinolduğunu fikirleşerek daha da tedirgin hala düşürdü. Artıq toy gününden qalma qızıllarını da satmağa başlamışdı.Zaman da su kimi sanki keçirdi. Penceremden görsenen ağacı tez-tez geyim deyişerken görürdüm. Gah yarpaqları yaşıl, gal

[1] 2 3 ... 9 >>