diger gün saçımı fenle darayaraq düz edirdim. Bu neinki o oğlana meni sevdirmişdi, hetta mektebde her kes gözlerini menden çeke bilmirdi.Artıq bütün 11-ci sinif oğlanlarından sevgi mektubları alırdım.Bir gün dersden çıxarken ele hiss etmişdim ki, o oğlan mene yaxınlaşacaq. Yolla gederken o mene yaxınlaşdı ve dedi:- Salam, necesiniz? – o, heyecanlı görsenirdi.- Salam, yaxşıyam – qerara gelmişdim ki, ele bu günden tanışlıq vereceyem. Qorxurdum ki, naz elesem onu itirim.- Bilirsiniz, sizi görmüşem ve çox beyenmişem. Mene he deseniz daha gözel heyat yaşaya bilerik ve uzun ömürlü bir münasibet qura bilerik. Çünki sizde özümü tapıram, çoxdandır yaxınlaşmaq isteyirdim, ancaq qorxurdum. – nece gözel sesi var idi? nece yaraşıqlı, hündür boy oğlan idi…bu cümlelerle ifade ede bilmerem. Bele bir oğlana nece yox deyecekdim? Hemin vaxtdan sonra fikirleşmişdim ki, ele esl beyaz atlı şehzade odur.- Ne deyim… – heyecandan nefesim kesilecekdi.- Bu nömeni götürün. Eger axşam mene mesaj yazsanız bilecem ki, bu münasibet mümkündür. Yazmasanız, bir de qarşınıza çıxmayacam. – kağıza yazılmış bir cümleni mene uzatdı.- … – heç ne deye bilmedim. Onun qara gözlerini qarşısında sessiz qılınmışdım. Kağızı götürdüm.- Sadece bir söz soruşub indi gedirem. Adınız nedir?- Sevil.- Menim de adım Nihaddır. Ümid edirem axşam fikirleşenden sonra mesaj yazıb meni sevindirersiniz. – deyib getdi.Men aşiq olmuşdum. Bunun başqa adı yox idi. Kaş yene qalıb tebessümlü üzü ile, qalın sesi ile menle danışardı. Nihadla ilk baxışdan 27-28 yaş vermek olardı. Geyiminden, yerişinden bilinirdi ki, alicenab biri idi. Ele o maşınına minib gederken üreyimi de özü ile apardı.Hemin gün eve gec geldiyime göre anam meni berk döydü. Mene elece qışqırırdı ki, "Yoxsa oğlanla gezirsen?! Men oldum fahişe, beyem sen de olmaq isteyirsen?!” . Men dansam da anam inanmadı. Yatağıma uzanıb, anamın mene atdığı silleleri deyil, Nihadı fikirleşirdim. Yorğanın altına girerek, telefonu götürüb Nihada mesaj yazdım ve belece bizim
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç