axşam saat 10 idi. Hava qaralmışdı. Yolun qırağına keçerek bir dene siqaret yandırdım. Maşınlar keçende siqnal verir, cavanlar başını aynadan çıxarıb "fışqıraq” çalırdılar . Pulu olmayanlar bu yolla öz ehtiraslarını şiddetlendirirdi. Çox keçmedi ki, xarici bir maşın saxladı:- Min görüm maşına. – boğazından qalstuk sallanan kişi sağ qapıya boylanaraq dedi.- Evvelce qiymet . – filmerde bele deyirdiler sehv etmiremse.- Neçe deyirsen?- Gecesi 200 manat.- Gel ey gel. – kişi sevinerek dedi. Hiss olunurdu ki, varlı biri idi.Yaxşı bir otel getdik. Kişi özümden 20-25 yaş böyük olardı, saçları ağarmışdı. Ona izah eledim ki, ilk defe bele bir işe başlamışam. Kişi sevincinden az qala uçsun. Amma bakire olmadığımı görende sözlerime inamı azalmışdı. Gece boyunca ne dedise, onu da eledim. Seher özü meni şeher merkezine düşürdü.Günler menle vidalaşdıqca, men de işimde professionala çevrilirdim. Sado-mazoxist varlılar zorlamağı sevirdi ve men de artıqlaması ile pulumu alırdım Artıq en yaxşı paltarları geyinirdim, marka telefon işledirdim, üreyim ne isteyirdi yeyirdim. Fahişe olmağıma baxmayaraq azadlığımın hezzini çıxarırdım. Xüsusi müşterilerim var idi ki, onlar ele bilirdiler ki, meni "saxlayırlar”. Ona göre qızıl da hediyye eden olurdu.Şeherde mağazaları gezerken sinif yoldaşlarımdan birini gördüm. Universitete qebul olmuşdu. Meni görende tanınmamışdı ve deyişiliyimi ferqine varmışdı. O tehsil alıb aclıq çekirdi, ancaq men her şeyimle ondan irelideydim. Restoranda oturub keçmiş günlerden danışdıq. Sonra qefleten mene dedi :- Sen niye defne rayona gelmedin o vaxtı?- Ne danışırsan, atam vefat edende men orada idim. Nece beyem?!- Yox..yox.. sen ananın vefatında yox idin.- … – eslinde pis olmadım.- Bilirdin?- He bilirdim…(yalan dedim) Anam ile ayrılmağım artıq iller olub. Ne o meni qızı kimi görürdü, ne de men onu ana kimi… Bes nece oldu ki, öldü?- Deyirdiler ki, qanına mikrob keçib. AİDS-di, nedi ondan olubdu.- Axırı bu idi zaten…Gece eve geldiyimde ağlamışdım. Hetta müşterilerin
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç