sözlerin üstüne basa basa. Men bitdim!!!!
1 saatdı ne Muraddan ne de Kenannan bir xeber bilmirem. Allahım ne Murada da Kenana da heç ne olmasın. Ölüm olmasın. Murad otağa girennen sonra "burda ne baş verir ? " demişdi. İkimizde danışa bilmedik. Ne desem inanmayacaqdı. Könan menim otağımdaydı üstelik elimi tutmuşdu. Sonra Murad Kenana bir neçe yumruq vurdu ve adamlarına teslim etdi. Harasa apardılar Kenanı. Menı de dönüb "ahh Zeyneb bunun cezası ağır olacaq"deyib getmişdi. Mene olacaqlar vecime de deyildi. Kenanın menim üzümden başına bir şey gelmedini istemirem. Zeyneb xanım ağlamayın artıq. Xeste olacaqsız"dedi Aygün başımın üstünde dayanaraq. "Menim üzümden oldu Aygün. Günahkar menem"dedim daha çox ağlayaraq. "Ele demeyin Zeyneb xanım. Siz hardan bile bilerdiz Murad beyin eve geleceyini. Amma belke Murad beye her şeyi olduğu kimi danışsaydınız size inanardı"dedi. "İnanmazdı"dedim. "En azından siz her şeyi demiş olardız. Sizin susmağınız Murad beyi daha çox esebleşdirib"dedi. "İnanar?"dedim. Başıyla tesdiq ederek aşağı yuxarı salladı. Amma artıq gecdi. Muradın Kenanı hara apardığın bilmirem.
Cemil. Cemil biler. Aygünün telefonunu alıb Nermine mesaj atdım. Biraz keçdikden sonra cavab geldi. Nömreni götürüb Cemile zeng vurdum. Üçüncü çalışda açdı.
"Alo"dedi
"Alo Cemil menem Nerminin refiqesi Zeyneb" dedim
"Zeyneb ne olub?"
"Cemil sennen birşey soruşmalıyam. Siz yeni Muradla sen adam döyende ya da öldürende hara aparırsız? "
"Ne? Bu hardan çıxdı Zeyneb?"
"Cemil vaxtım yoxdu. Sen mene adresi ver. Murad menim tanışlarımdan birini özüyle apardı. Esebi idi" " 5 deqiqeye Muradgildeyem. Seni apararam özüm". Aradan çox keçmemiş Cemil geldi. Mende maşına minib getdim. Cemille sökülüb dağılmış demir qapının önünde dayandıq. Çox qorxunc bir yere gelmişdik."Eyer biraz dayansaq gec qala bilerik"dedi Cemil.
İçeri girdik Muradın adamları burdaydı. Cemil meni qolumdan tutub bir otağın qabağına apardı. Otaqdan qışqırıq sesleri gelirdi. Ola bilmez bu Kenanın sesiydi.

<< 1 [2] 3 4 5 >>