Özüde suyun altındaydı " Balacam senin cezan"dedi ve öpdü. Sonra çekilerek "mennen utanma. Artıq menim olduğunu anla. Sene toxunmayacam amma emin ol bakireliyini men alacam"dedi ve tam islandıqdan sonra meni yene qucağına alıb otağa aparıb yatağa qoydu. "Yat balacam. Gecen xeyre" dedi ve otaqdan çıxdı.
Oyanıb üstümü geyindim ve aşağı düşmey isteyende Muradın sesini eşitdim. Otağa yaxınlaşaraq qulaq asmağa başladım. "Cemil men her şeyi bilirem. Kenanla Zeynebin arasında heçne olmadığını. Kenan mene her şeyi danışdı. Amna yene de onu cezalandırdım."
Demeli Murad her şeyi bilirdi. Üzümde tebessüm oluşdu. Aşağı enib yemeyimi yedim. Yuxarı çıxıb Muradın kitabxanasından kitab götürdüm. Otağıma keçib oxumağa başladım.
"Qatil istediyini alandan sonra ordan çıxıb getdi" bu cümleni oxuyanda Muradın dünen mene dedikleri yadıma düşdü. Qatil... Allahım ne olar Murad qatil olmasın. Otaqdan çıxıb onun iş otağına getdim. Qapını döymeden açdım. Murad mene şaşqın gözlerle baxırdı. "Sene çox asand sual verecem. Sen adam öldürmüsen?" Dedimsakit sesle. Mene baxıb "Zeyneb men.. "sözünü kesib "sadece he yox de"dedim. Gözlerimin içine baxdı "he öldürmüşem"dedi. Dünyam başıma yıxıldı. Qatildi. o zaman daha yaxşı anladım. BizİMKANSIZDIQ.
Heçne demeden otağdan çıxıb öz otağıma girdim. Çantamı alıb aşağı endim. Gedecekdim. Qatille eyni evde qalmayacaqdım. Arxamca gelib "meni dinlemelisen Zeyneb"dedi. Ona dönüb sadece "sen meni dinledin?" Dedim. Eslinde meni niye dinlemediyini bilirdim. Amma olsun yene de meni dinlemeliydi. Qapıdan çıxarken"şoferle get"dedi. Mende heçne demedim. Onsuzda evi tanımırdım. Yolda gederken sadece bu fikir vardı ağlımda "niye meni durdurmadı? Demeli qatil idi. Günahsız insanları öldürür. Onu heqiqeten bağışlamayacam.
Eve geler-gelmez otağıma keçdim. Xalam evde deyildi. Mende heç kimi görmek istemirdim. Heç kimle danışmaq itemirdim. Tek qalmaq, ne qedır axmaq olduğumu özüme tekrarlamaq isteyirdim. İmkansız bir sevgiye inanmaq istedim sadece. En böyük

<< 1 2 3 [4] 5 >>