2 hefte keçmişdi artıq. Bu 2 heftede Senan seher saatlarından evden çıxıb, gece gec saatlarda eve qayıdırdı. Demek olar Meryemin üzün hec görmürdü. Daha doğrusu görmek istemirdi.. Bir insan neye göre öz körpesin sevmesin axı? Senan niye qorxurdu bu qeder.. Etdiyi bir sehvin neticesin çekirdi indi. O Meryem ile körpesin sevib qebul ede bilerdi. Amma Senan sevgi hisslerinin yerine nifret ve kin qoymuşdu. Bu nifretde çıxılmaz bir yolun ilk başlanğıcı idi. Gece saat 2 ye yaxınlaşmışdı. Senan eve daxil olduqda metbexin yanan işığını görüb metbexe keçdi. Qarşılaşdığı mezere ise toyuq qızartmağa çalışan bir Meryem idi. Meryem Senanı görüb,ona çekingen ve bir o qederde gözlerinde acı olan baxışlar ile ona baxıb "Üreyim istedi.." dedi. Senan "Vaxtında o uşağı aldırsaydın, indi bu vaxtı üreyin onu istemezdi" deyib deli-deli gülmeye başladı. Bu gülüş Meryemi biraz qorxutmuşdu. Senan ciddi bir üz ifadesi alıb "Bilki senede, o betinindeki varlığada nifret edirem! Her ikinizde heyatımı alt üst elediniz! Meryem en böyük günahım Sensen bunu bil!"dedi. Meryem ise bu sözler qarşısında sadece susmuşdu. Susqunluğu Senanı daha çox özünden çıxartdı. "Cavab vere bilmirsen he?! Men o uşağı hec vaxt qebul etmiyecem! Men sadece anamın isteyine göre seninle evlendim!"dedi yeniden. Meryemin artıq gözleri dolmuşdu. Bişmiş toyuq qızartmasının altın söndürüb, Senana baxmadan metbexden çıxıb, öz otağına keçdi. Yatacağına uzanıb yastığı ağzına basaraq ağlamağa başladı. İnsan bu qedermi vicdansız olar yeni? Bitecekdimi bu kabus? Ya günü günden daha dehşet saçmağa başlayacaqdı? Ağlında düşündükleri ile yuxuya getmeye çalışdı Meryem. Senan ise öz otağına keçib, ona kabus kimi gelen yuxusundan ayılmaq üçün bir yol axtarırdı. Heyatı çox ciddiye almayan Senan üçün, indiki düşdüyü veziyyeti berbad bir hiss idi.. Amma bunun en böyük sebebkarı özü idi.. Cezasında çekmeye başlamışdı..Seher öz xoşu ile açılmışdı. Evlendikden sonra ilk defe idiki Meryem univeristete gedecekdi. Seher yemeyini yedikden sonra

[1] 2 >>