Meryem özünden getdikden sonra Ariz Senana xeber etmişdi. Senanda Meryemi xestexanaya aparmışdı. Eseb ve stresin neticesinde Meryemin üreyi getmişdi. O qederde ciddi bir şey yox idi. Senanla birge xetexanadan eve geldiler. Yol boyu hec danışmamışdılar. Eve girer girmez ise, Senan danışmağa başlamışdı artıq "Sene meni narahat etme demişdim univeristetde! Sen ise ilk günden mene problem yaratdın! Ne isteyirsen axı menden ne?!"deyib Meryemin qolundan möhkem tutub sıxmağa başladı. Meryem ise Senanın bu hereketine çox qorxmuşdu kekeleyerek "Meenn.."dedi. Senan qışqıraraq "Men ne?! Heee?! Men neee?!"deyib Meryemin qolun buraxdı.Meryem dolmuş gözlerin yere tikib "Meenimm xeberim olmayıb Ariz xeber edib.. Baağışlaa.."deyib celd yuxarı çıxdı. Yuxarı öz otağına çıxanda qapının sesin eşitdi. Deyesen Senan getmişdi.. Meryem pencere qarşısına keçib, eseble maşınına minen Senana baxdı. Daha sonra elin betnine qoyub "Bağışlaa körpem.. Bunları sene yaşatdığım üçün meni bağışla.. İçimizde en saf sensen.. Atan sene 'günah' dese bele sen içimizdeki en günhassız birisen... Men istemezdim bele olsun.. Amma qıya bilmedim sene.. Belkede böyüyende meni günahkar bileceksen.. Mene 'meni bu dünyaya niye getirdin..?'deyeceksen... Amma men seni hiss edirem.. Sene göre dözürem her şeye.. Bilmirem ne vaxta qeder bu bele olacaq, ne vaxta qeder men döze bilecem bu yaşayışa.. Sene göre yaxşı olmağa çalışacam.. Çünki senden başqa hec kimim yoxdu..." deyib gözlerinden axan yaşları silmeye başladı..Senan ise çox esebi idi. Maşının roluna vura - vura "İndiden problem yaradır! Axx men nece o sehvi etdim! Cezasında çekirem indi!"deyib öz özüne deyinmeye başladı. Axşam düşmüşdü artıq. Saat 10-a yaxınlaşırdı. Meryem tek başına qonaq otağında tv izleyirdi. Birden bir ses eşitdi. Qapını kim ise kilint ile açırdı. 'Kim ola biler axı' deye ağlından keçirtdi. Çünki bu saatlarda Senan eve gelmezdi. Amma qarşında ona baxan bir cüt Senanı görüb teşvişe düşmeye başladı."Hara gedirsense ged eve 2 den tez gelme. Bir

[1] 2 3 >>