gerçeyi o gece idi.
Hüsna anın sehrine o qeder qapılmışdı ki,istemsizce başını Hesenin sinesine yasladı.
-Niye qıydın mene?
Hesen burnunu Hünanın saçlarına gömüb etrini içine çekdi.
-Bağışla meni yalvarıram bağışla.....Çox peşmanam.....Bağışla.
Hüsnanın göz yaşları Hesenin köyneyini isladarken Hesenin gözünden süzülen damlalar ise Hüsnanın saçlarını isladırdı.
-Hüsna xanım,eyleşin maşına.
Malikin sesi hesretle qucaqlaşmış cütlüyün bir-birilerinden aralanmalarına sebeb olmuşdu. Hüsna telesik yanaqlarını qurulayıb başını qaldırdı. İlk defe idi Heseni bu cür çaresiz halda görürdü. Heç biri gözlerini çeke bilmirdi ve baxışları bir-birine kilidlenmişdi. Meyusluq,peşmanlıq,qelb qırıqlığı,hesretlik her cür duyğu açıqca görülürdü bu baxışmada. En esası ise sevgi idi......Ne qeder danıb gizlemeye çalışsalar da her ikisi de deli kimi sevirdi ele bu sebebden sevgi özünü her an biruze verirdi. Hüsna sessizce maşına oturarken Hesen onu dayandıra bilmeyecek qeder aciz olmasına lenet oxuyurdu.
-Hesen,çalış uzaq dur. Selim bey senin Hüsna xanımın etrafında dolaşdığını öyrenib ve sene çox qezeblidi. Çalış uzaq dur.
Malik bir elini Hesenin çiynine qoyaraq sözlerini dedikden sonra maşına eyleşib ordan uzaqlaşdı. Hesen maşını gözden itene qeder izleyib dodaqucu mızıldanmağa başladı.
-Heç vaxt.......Heç vaxt uzaq durmuyacam. Ucunda ölüm olsa bele uzaq durmuyacam.
Heaenin yola davam edecek taqeti qalmamışdı artıq. Addımlarını sürüyerek biraz aralıdakı oturacağa çatıb oturdu. Başını elleri arasında sıxışdıraraq ne edeceyini düşünmeye,bir qerara varmağa çalışırdı. Hüsnanın onu hele de çox sevdiyine bir daha emin olmuşdu. Onu bir daha itire bilmezdi çünki bu qederini qaldıracaq gücü qalmamışdı. Bir müddet oturduqdan sonra ayağa qalxıb evin yolunu tutdu. Hüsna yaşam sebebi idi ele ona göre de mübarize aparacaqdı. Selim beyin qarşısına keçib qızını sevdiyini deyecekdi. Onun nece reaksiya vereceyini az çox texmin ede bilirdi amma ne olur olsun geri dönüş yox idi artıq...
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç