havalandırıb sert fikirlerini söyledi. Hesen qametini dikeldib yüksek sesle qışqırdı.
-Qadağalar yıxılmaq üçündür Selim bey. Hüsnayı sevirem esla vazkeçmeyecem.
-Men bilirem ne edecem.
Selim bey sözlerini deyib iti addımlarla içeri daxil olduqdan sonra Malik Hesene yaxınlaşdı.
-Yaxşısan?
-Biraz çenem sızlayır.
-Qaynatanın eli ağırdır.
Günler sonra Hesen ilk defe ürekden gülümsemişdi.
-Hesen,men sene inanıram elimden geldiyi qeder de yanında olacam ancaq onu bil ki,Selim beyin qezebi heç zaman keçmir. İndi sene heç ne etmir çünki qızına söz verib amma bu etmeyecek demek deyil. Ehtiyatlı ol her zaman.
-Çox sağol.
Hesen ağır addımlarla eve döndü...
***********
Axşam olmuş hava qaralmağa doğru gedirdi. Hüsna leng addımlarla otağın eyvana açılan şüşe qapısına yanaşdı. Yaxınlıqdakı evlerin elecede öz evlerini her yanında işıqlar yanırdı. Sanki bu işıqlar gündüzü yox edib axşam düşdüyünü bildirmeye çalışırdı. Tez telesik işıqları açıb alatoranlığı yox etmeye ne lüzum vardı. Üzüne narazı bir ifade yerleşdirmişdi genc qız. Axşamları sevmirdi çünki axşamlar qelbi daha çox qanayır,canı daha çox yanırdı.
Hüsna körpeliyinden bu yana xesteliklerle mübarize aparmış,qorxularla böyümüş çox hessas bir qız idi. İmkanlı bir ailenin qızı olsa da,her istediyi anında yerine yetse de,valideyinleri en esasısıda atası terefinden daima ezizlenib el üstünde tutulsa da heç vaxt bunlarla öyünen özündenrazı xarakterli biri olmamışdı. Ata anası Hüsna uşaqiken boşanmış ve her ikisi ayrılıqda aile qurmuşdular. Uşaqlığından xesteliklerle yaşadığı üçün atası onu her zaman nezareti altında saxlayırdı. Tek heç yana getmesine izin yox idi. Ele bu sebebden maşını özü idare etmesi qeti qadağan idi. Hüsna heyatında bir defe özü qerar vermişdi,tek bir defe. O da Hesen sevmesi onunla beraber olması idi. Ancaq bu sevgi onu ele yanıltmışdı ki,hesas qelbi parça-parça olmuşdu. Her şeyin ilkini Hesenle yaşasa da Hesen onu yarı yolda qoymuşdu. Çox peşman idi onu sevdiyi üçün en çox da ona teslim

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>