ki,atasının maşınının heyete daxil olduğunu görüb qaçar addımlarla pilleleri endi. Qapı döyülmeden açıb telaşla boylandı. Selim bey qızını görüb gülümsedi.
-Gözel qızım meni qapıda qarşılayır.
-Pencereden gördüm geldiyinizi.
-Malik,sen burda gözle senedleri getirim.
Selim bey qızını qucaqlayıb öpdükden sonra içeri keçdi. İstediyi fürseti tapmışdı Hüsna.
-Malik,bütün gün atam yanındadır deye zeng vura bilmedim. O,necedi? Yaxşıdı? Hardadı? Ne etdiniz ona?
Hüsnanın pıçıldayaraq bir nefese sual ateşine tutması gülümsetmişdi Maliki.
-Yaxşıdı narahat olmayın. Turp kimidi. Qorumalar biraz ezişdirmişdiler. Evindedi indi.
-Men seher atama dediklerini eşitdim. Çox qorxdum,nese etdiniz sandım.
-Ele demeye mecbur idim. Yaxşıdı sakitleşin.
-Men onu görmek isteyirem xaiş edirem kömek et.
Hüsna utana sıxıla kömek istemişdi.
-Bu çox tehlükedi. Atanız bilse heç yaxşı şeyler olmayacaq.
-Bilmeyecek.......Atam heç ne bilmeyecek. Çox xaiş edirem Malik,onu bir defe görüm yoxsa sakitleşen deyilem.
Malik bir qeder düşünüb dillendi.
-Yaxşı men sabah sizi apararam.
Selim beyin gelmesi ile her ikisi susmuşdu. Malik senedleri götürüb sağollaşaraq ordan ayrıldıqdan sonra Selim bey qızını qucaqladı.
-Danış görüm bu gün neler etdin?
-Heç ne evde idim bütün gün.
-Bes demişdin kitabxanaya getmeliyem.
-He......Getmeli idim amma şey.......Ne bilim getmedim sabah gederem deye düşündüm.
-Aydındı.
Her ikisi salona keçib divana oturdular. Selim beyin baxışlarını qızından çekmemesi nese demek istediyini gösterirdi.
-Ata sözlü adama oxşuyursan.
-He qızım. Eslinde sene gözel bir xeberim var.
-Eşidirem ata buyur.
-Qızım men bu gün Eşrefle görüşdüm ve bele qerara geldik ki,Elyar xaricden dönen kimi sizin nişanınızı edek.
-Ne?.........Bu zarafatdı?
Hüsna çaşğınlıq içinde baxşlarını atasına zilleyerek sualını ünvanladı.
-Yox niye zarafat olsun.
-Elyar ve men?.......Ata,sen ne danışdığının ferqindesen?
-Ferqindeyem Hüsna........Senin üçün en düzgün olanı seçmeye

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>