mülaiymlikle qarşı terefin eyblerini özüne xatırlatmalı ve mehribançılıqla onları düzgün yola hidayet etmelidirler. Xüsusile, illerla yanaşı yaşayacağımız en yaxın qohum-eqrabamız haqqında daha diqqetli olmaq lazımdır. Hemişe diqqet etmek lazımdır ki, dil yarası çox derdli olar v insanın ruhiyyesinde çox uzun zaman tesir qoyur. Bu esasla, eger insandan bele bir xeta baş verse, yaxınlarını tehqir ve ehtiramsızlıq etse, en yaxın fürsetde üzürxahlıq etmeli ve vurduğu böhtan ve töhmetin tesirini aradan aparmağa çalışmalıdır.
Diger terefden, her kes, yaxınları terefinden töhmet ve tehqir olunmuş olarsa, özünün böyüklyü ve qelb genişliyine göre (yeni, Allahın ona verdiyi sebr ve hövseleye göre) bu mövzunu tez yaddan çıxarmalı ve qarşı terefin kin-küduretini qelbinde saxlayıb onun evezini çıxmaq fikrinde olmamalıdır. Xüsusile, insanın boynunda haqqı olan en yaxın qohumları o cümleden ata-anası, qardaşı, heyat yoldaşı terefinden bele hadise ile üzleşerse, daha tez barışmalıdır. Belelikle, bütün bu umu-küsünü tamamile unutmalı ve onu da bilmelidir ki, Allah-Taala bele bağışlamaları heç vaxt mükafatsız qoymaz.

<< 1 [2]