Gözlerimi açanda alaqaranlıq bir otaqdaydım. Ellerim de ayaqlarım da bağlı bir stulda oturmuşdum. En son xatırladığım şey birinin ağzımı desmalla bağlaması oldu. Sonrası qaranlıq.

MURADIN DİLİNDEN.
Bara getmişdim. Çünki Zeynebin yoxluğu men deki edirdi. O ev Zeynebsiz mene işgence evi kimi gelir. Meni dinlemedi. Bu vaxta qeder heç bir qadına bağlı olmamışdım. Amma Zeyneb ferqliydi.
Telefonuma gelen zengle düşüncelerimden ayrıldım. Cemil idi zeng eliyen. "Alo" dedim serxoş sesimle. "Alo. Murad bu ne sesdi? Sen bardasan bes Zeyneb? Dedi
"Ne Zeynebi Cemil? Men bardayam. Zeyneb evimi evimizi terk etdi"dedim.
"Ola bilmez. Zeyneb senin yanına gelecekdi. Men ona her şeyi danışdım. Senin yanına gelmey üçün evden çıxdı. Amma yarım saatdı Nermin ona zeng eliyir telefonu açmır.
Zeyneb hardadı? Bu sualla telefonu söndürüb Zeynebe zeng vurdum. Açmadı.
Off. Hardasan Zeyneb?

ZEYNEBİN DİLİNDEN.
Qapı açıldı. İçeri biraz işıqlandı. Sonra içeri hündürboy sarı saçlı bir oğlan girdi. Mene yaxınlaşdı. Elini saçıma apararaq toxundu."Çox gözelsen" dedi. Heç nğ deye bilmirdim. Kimdi bu? Mennen ne istiyirdi? "Sen kimsen?"deye bildim fısıltılı çıxan sesimle. Üzüme baxıb geri çekildi. " Men senin deli divane aşiq olduğun Muradın baş düşmeni. Onu öldürmek üçün her yola el atan biri. Amma hele ki o şerefe layiq olmamışam. Amma indi onun en zeif nöqtesi sensen" dedi ve güldü.
"Mennen ne isteyirsen?"dedim
"Seni... Murada vuracağım en böyük zerbe seni ondan almaq olacaq"dedi ve eliyle birine işaret eledi. Onun işaret elediyi yere baxdım. Lenet olsun seherden bu olanları kameraya çekirmiş...

MURADIN DİLİNDEN.
Her herde deli kimi Zeynebi axtarırdım. Artıq emindim onu menim düşmenlerim qaçırmışdı. Telefonuma mesaj geldi. Videoydu. Videonu açıb izledim. Sen bitdin Zaur. Menim qadınımı qaçırtmaq nedi sene göstereceyem. Hirsle telefonu divara vurdum. Ona toxunmağa cesaret ede bilmezdi. Esla!
MURAD
Bütün günü deli kimi Cemille ve adamlarımla her yerde Zeynebi axtarırdım.

[1] 2 3 ... 6 >>