qarşısında dayanmış qız eşitmirdi. Medine özünde cesaret toplayıb Tehmasibe yaxınlaşdı
"Özünü nese sayma! Ona buna hava atmaq evezine,insan olmağa çalış!"
Qezeble dediyi sözlerden sonra elinde olan eskiz vereqlerini masanın üstüne qoydu. Tehmasib ise ona deyilen sözleri hezm etmeye çalışdı. Esebleşmişdi... Medinenin qolundan tutub
"Kimsen sen?! İşden qovulacaqsan bu deqiqe bilmiş ol! Şir üreyi yemisen deyesen!"
Medine ne dediklerini yene anlamamışdı. Amma esebleşdiyini anlaya bilirdi. Bu an otağa Aynur xanım daxil oldu. Aynur xanım içeri daxil olarken,baxışları ilk evvel,esebi olan Medineye, ve ondan geri qalmayan oğlu Tehmasibe çevrildi

Bölümün sonu...

Müellif; Goncha


PS; İLK BÖLÜM HAQQINDA FİKİRLERİNİZ..

<< 1 2 [3]