saxlamaq üçün bir-birine sıxmışdım. Dodağımı dişimin arasında möhkemce sıxıb dayanmışdım. Üreyimde var gücümle yene de Allahı çağırırdım. Bu meqamda o, ağır addımlarla mene doğru geldi. Addım sesleri üreyimin çırpıntısına qarışdı. Qoluma toxunub, meni özüne sarı çevirdi. Derin baxışlarla bir xeyli meni süzdü. Men heyecandan onun qarşısında ölüb-dirilerken, o…
Heç ağlıma gelmeyen bir davranışla elini şalvarının cibine salıb, ovcunda bir topa qızılgül leçeyi çıxararaq başımdan aşağı sepdi. Bunu 3 defe tekrar etdi. Donub qaldım. Geldiyim günden kobudluq, sertlik gördüyüm bu insandan bele jest göreceyim, yatsaydım, yuxuma girmezdi. Bir yandan ağlasam da, bir yandan çaşqınlıq içinde onu süzdüm. Üreyimde ise onun her kesden ferqli olan bu xarakterine meni gülmek tutdu. Elşad romantik addım atarken bele, bunu özüne xas bir terzde etmişdi. Evdekilerden kiminse onun elinde gül görmesini özüne, öz ağır tebietine sığışdırmayıb, heyetdeki qızılgül kollarının üstünden gül leçeklerini xelvetce yolaraq uşaq teki cibine doldurmuşdu.
Elşad alnımdan öpüb, bextiyarlıq yağan bir ses tonuyla dillendi:
– Xoş gelmisen, gözel qız! Yaxşı ki, taleyime yazılmısan!
Daha bir neçe xoş söz dedi, amma heyecandan qulaqlarım nece uğuldayırdısa onu duysam bele, qavramırdım. Allahdan bu anlar birce isteyim vardı, bu gece tez bitsin. Bir qeder sonra o, belime bağlanmış qırmızı lenti leng bir hereketle açmağa başlayanda meni saran heyecan ve qorxuyla özümden asılı olmadan Elşadın elinden ne vaxt yapışdığımı bele bilmedim. Mane olmaq istedim. Elşad hemin andaca baxışlarını qaldırıb canıma qorxu salan o nüfuzedici baxışlarıyla gözlerimin içine baxdı.
– Millet bayırda bizden xeber gözleyir. Soruşanda ne deyek?! – Yarı istehza, yarı ciddi bir ahengle sual verdi. Narazılıqla fısıldadı. – Meni dağa-daşa salma de, gözelim. Olmadı ki…
Hönkürtümü içerime vursam da, tir-tir titredim. Gözümden çıxan iri yaş damlası yanağıma süzüldü. Amma bu Elşadın vecine de olmadı. Onu bu deqiqe mene qovuşmaq,
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç