mecmeyini Gülsümden alıb, razılıq etdi. Qapını örtüb mene teref çevrilende üzünde boğmağa çalışdığı güleş bir ifade vardı. Gülsümün ona ne pıçıldadığını bilmesem de, emisi arvadının sözleri Elşadın üreyine yağ kimi yayılmışdı. Kefi bir az da durulmuşdu.

Toydan 3 gün sonra Elşad hazırlanıb, şehere qayıtdı. Getmezden evvel alnımdan öpüb:

– İndi daha işe rahat qayıda bilerem! Sen menimsen! – dedi.

Tamam soyuq bir ifade ile üzümü yana çevirdim. İstedi meni qucaqlayıb, bağrına bassın, amma men qeti şekilde buna mane oldum. Geri çekilib, elinin altından çıxdım. Bu davranışım onu gerse de, üze vurmadı. Dinmezce yola düzeldi.

Belece o, heftenin her şenbe günü rayona gelir, bazar günü şehere qayıdırdı. Her gelişinde ona münasibetimde bir deyişiklik görer deye, ümidle gelirdi. Amma tamam eksini görürdü. Ona qarşı qelbimde zerrece mehebbet yox idi. Özümü buna mecbur etsem de, ona qarşı heç ne hiss etmirdim. Teqvimde tarix şenbe gününü gösterende geleceyini bildiyim üçün qanım qaralırdı. O ise işde 5 günü gücle yola verib rayona qaçır, mene can atırdı. Gelende menimçün hediyyeler alıb getirirdi. Lakin heç birinin gözümde bir çöp qeder deyeri, qiymeti yox idi…

Artıq 3 aydan çoxdu ki, evli idik. Münasibetimizde deyişen heç ne yoxdu. Men hele de Elşaddan qaçır, yad adam kimi ona soyuq davranırdım. Bu ona hedsiz ezab verirdi. Tablana bilmirdi. Amma bütün qüvvesini seferber edib, büruze vermir, dözürdü.

Rayona geldiyi, menden soyuqluq gördüyü gecelerde onu tez-tez ya eyvanda iki elli başını tutub oturmuş, siqareti-siqarete calayan görür, ya da gecenin bir alemi heyetde skamyada düyünlenmiş yumruğunu dodaqlarına sıxıb, gözleri yol çeke- çeke derin düşüncelere daldığına şahid olurdum. O, meni qaçırarken bütün bunların labüldlüyünü elbet ki, göze almışdı, amma bu qederini güman ki, gözlemezdi…

3 ayda yaşadıqları sebebile artıq cana yığılmışdı. Amma yene de temkinini pozmamağa, sebirli olmağa çalışırdı. Ta o geceye qeder…

(Ardı var)

Müellif Firuze Davudqızı

<< 1 ... 7 8 [9]